Abstract:
การวิจัยในครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาถึงพฤติกรรมการใช้ความรุนแรงของผู้ต้องขังหญิงในคดีประทุษร้ายต่อชีวิตและร่างกาย และ สาเหตุของพฤติกรรมความรุนแรงของผู้ต้องขังหญิงในคดีประทุษร้ายต่อชีวิตและร่างกาย โดยใช้ระเบียบวิธีวิจัยทางมานุษยวิทยาเพื่อเก็บรวบรวมข้อมูล ได้แก่ การสังเกตอย่างมีส่วนร่วม การสัมภาษณ์แบบเจาะลึก รวมทั้งการใช้เทคนิคของการจดบันทึก เป็นต้น โดยการศึกษาจากกลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้ต้องขังหญิง ในคดีประทุษร้ายต่อชีวิตและร่างกาย ที่คัดเลือกตามความเหมาะสม และ ความสมัครใจ จำนวน 16 ราย โดยนำข้อมูลที่ได้มาวิเคราะห์เพื่อพิสูจน์สมมติฐานที่ตั้งไว้ พฤติกรรมการใช้ความรุนแรงของผู้หญิงในการก่ออาชญากรรมมีจำนวนที่เพิ่มมากขึ้น ไม่ว่าจะมาจากสาเหตุใดที่ทำให้ผู้หญิงในปัจจุบันมีการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมที่กระทำต่อสังคม นั่นคือ มีการแสดงพฤติกรรมที่รุนแรงเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ และรูปแบบของพฤติกรรมที่แสดงออกมาแตกต่างกับผลการวิจัยเกี่ยวกับพฤติกรรมการใช้ความรุนแรงของผู้หญิง: ศึกษากรณีผู้ต้องขังหญิง ในคดีประทุษร้ายต่อชีวิตและร่างกาย พบว่า ปัจจัยที่มีอิทธิพลมากต่อพฤติกรรมการใช้ความรุนแรงของผู้หญิง คือ การศึกษา สถานภาพสมรส สภาพแวดล้อมและบริเวณที่อยู่อาศัย การคบเพื่อน การเรียนรู้จากสื่อ และ ความกดดันในความไม่เท่าเทียมกันระหว่างเพศ ในทางตรงกันข้ามปัจจัยที่มีอิทธิพลน้อยต่อพฤติกรรมการใช้ความรุนแรงของผู้หญิง คือ อายุ อาชีพ รายได้ และ การขัดเกลาจากครอบครัวที่ให้กำเนิด ดังนั้น การศึกษาเรื่อง “พฤติกรรมการใช้ความรุนแรงของผู้หญิง: ศึกษากรณีผู้ต้องขังหญิงในคดีประทุษร้ายต่อชีวิตและร่างกาย” จึงเป็นประโยชน์ในการการนำไปเป็นแนวทางในการปฏิบัติเพื่อสร้างพื้นฐานในกระบวนการป้องกันการแก้ไขพฤติกรรมการใช้ความรุนแรงของผู้หญิงที่นำไปสู่การก่ออาชญากรรมและไม่ให้เป็นปัญหาที่เรื้อรังและยืดเยื้อต่อไป
