Abstract:
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบวีธีการคัดเลือกสมการถดถอยที่ดีที่สุดเชิงเบส์เมื่อใช้การแจกแจงก่อนแบบคู่สังยุคแกมมา โดยจะเปรียบเทียบวิธีการคัดเลือกสมการถดถอย 3 วิธี ได้แก่ วิธีการเฉลี่ยตัวแบบของเบส์โดยการหาองค์ประกอบของตัวแบบด้วยเทคนิคมอนติคาร์โลเมื่อใช้ลูกโซ่มาร์คอฟ วิธีการคัดเลือกตัวแบบที่เหมาะสมที่สุด (OPM) และวิธีการถดถอยแบบขั้นบันได (SR) เกณฑ์ที่ใช้ในการตัดสินใจคือเกณฑ์ค่าเฉลี่ยของค่าคลาดเคลื่อนกำลังสองเฉลี่ย (AMSE) โดยกำหนดจำนวนตัวแปรอิสระที่ศึกษา คือ 3 5 10 และ 15 ขนาดตัวอย่างที่ศึกษา คือ 15 30 50 และ 100 ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานของค่าความคลาดเคลื่อนที่ศึกษา คือ 0.25 0.50 และ 2.50 ค่าคงที่สำหรับวิธี และวิธี OPM ที่ศึกษามี 4 ระดับ คือ (1,5) (1,10) (10,100) และ (10,500) ข้อมูลที่ใช้ในการวิจัยได้จากการจำลองด้วยเทคนิคมอนติคาร์โลกระทำซ้ำ 500 รอบในแต่ละสถานการณ์ ซึ่งผลการวิจัยได้ข้อสรุปดังนี้ 1. ค่าAMSE ของทั้ง 3 วิธีเรียงลำดับจากน้อยไปหามาก ได้แก่ วิธี OPM และ SR ตามลำดับในทุกสถานการณ์ ซึ่งวิธี จะมีค่า AMSE ต่ำกว่าวิธี OPM และวิธี SR จะมีค่า AMSE สูงกว่าวิธี และวิธี OPM ในทุกสถานการณ์ 2. ปัจจัยที่มีผลต่อค่า AMSE ของทุกวิธี คือจำนวนตัวแปรอิสระ ขนาดตัวอย่าง และค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานของค่าความคลาดเคลื่อน โดยที่ค่า AMSE จะแปรผันตามจำนวนตัวแปรอิสระและค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานของค่าความคลาดเคลื่อน แต่จะแปรผกผันกับขนาดตัวอย่าง 3. ปัจจัยที่มีผลต่อค่า AMSE ของ 2 วิธี คือค่าคงที่สำหรับวิธี และวิธี OPM จะส่งผลต่อวิธี และวิธี OPM ซึ่งเป็นวิธีการภายใต้แนวทางของเบส์เท่านั้น โดยค่า AMSE จะแปรผันตามค่าคงที่สำหรับวิธี และวิธี OPM '
