Abstract:
การศึกษาครั้งนี้เป็นการพัฒนาการยึดติดระหว่างซี่ฟันปลอมพลาสติกและฐานฟันปลอมอะคริลิกชินดบ่มด้วยความร้อนโดยใช้สารละลายไซเลน ซี่ฟันปลอมที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ มี 4 ชนิดด้วยกัน คือ 1. ซี่ฟันปลอมเมทิลเมทาคริเลตชนิดเส้น 2. ซี่ฟันปลอมพอลิเมทิลเมทาคริเลตชนิดที่มีสารเชื่อมขวางบางส่วนและผงพอลิเมทิลเมทาคริเลต 3. ซี่ฟันปลอมพอลิเมทิลเมทาคริเลตชนิดที่มีสารเชื่อมขวางปริมาณสูงและวัสดุอัดแทรกซิลิกา 4. ซี่ฟันปลอมโครงสร้างตาข่าย และความเข้มข้นของสารละลายไซเลนที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้ คือ 0, 0.1, 1 และ 2M โดยทำการลงแบบหล่อตามวิธีปกติ จากนั้นนำชิ้นงานมาตัดให้เป็นแผ่นที่มีความหนา 2 มม.และกรอแต่งให้เป็นรูปมินิดัมเบลล์ โดยมีบริเวณทดสอบ เท่ากับ 2x3 มิลลิเมตร นำไปแช่ในน้ำกลั่นที่อุณหภูมิ 37 องศาเซลเซียส เป็นเวลา 24 ชั่วโมง จากนั้นนำชิ้นตัวอย่างมาทดสอบกำลังแรงยึดแบบดึง โดยใช้เครื่องทดสอบแรงดึงอัดระบบไฮโดรลิก (Instron, 8872) ความเร็วหัวกด 1 มม./นาที นำผลการทดลองที่ได้ไปวิเคราะห์โดยใช้สถิติวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบสองทางและการเปรียบเทียบชิงซ้อน พบว่า ในกลุ่มควบคุมซี่ฟันปลอมโครงสร้างตาข่ายจะให้ค่ากำลังแรงยึดแบบดึงสูงที่สุดและซี่ฟันปลอมที่มีสารเชื่อมขวางปริมาณสูงและวัสดุอัดแทรกซิลิกาให้ค่ากำลังแรงยึดแบบดึงต่ำที่สุด เมื่อทำการปรับสภาพด้วยสารละลายไซเลนพบว่าซี่ฟันปลอมเมลทิลเมทาคริเลตชนิดเส้นจะมีค่ากำลังแรงยึดแบบดึงสูงขึ้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติเมื่อเทียบกับกลุ่มควบคุม ส่วนซี่ฟันปลอมชนิดอื่นให้ค่ากำลัแรงยึดแบบดึงที่ไม่แตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติกับกลุ่มควบคุม