Abstract:
การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อเปรียบเทียบการรั่วซึมของรากฟันที่อุดด้วยอิพิฟานี และเรซิลอน หลังจากล้างครั้งสุดท้ายด้วยคลอเฮกซิดีนร้อยละ 2 โดยนำฟันรากเดียวจำนวน 70 ซี่ แบ่งเป็นกลุ่มทดลอง 3 กลุ่ม ๆ ละ 20 ซี่ และกลุ่มควบคุม 2 กลุ่ม ๆ ละ 5 ซี่ ขยายคลองรากฟันด้วยวิธีคราวดาวน์ และล้างคลองรากฟันด้วยโซเดียมไฮโปคลอไรต์ร้อยละ 2.5 และอีดีทีเอร้อยละ 17 ในกลุ่มทดลองก่อนทำการอุดคลองรากฟันจะล้างคลองรากฟันครั้งสุดท้ายด้วย น้ำที่ปราศจากเชื้อ (กลุ่มที่ 1), คลอเฮกซิดีนร้อยละ 2 (กลุ่มที่ 2) และโซเดียมไฮโปคลอไรต์ร้อยละ 2.5 ตามด้วยคลอเฮกซิดีนร้อยละ 2 (กลุ่มที่ 3) โดยกลุ่มทดลองจะอุดคลองรากฟันด้วยเทคนิคแลเทอรัลคอมแพคชันด้วยอิพิฟานี และเรซิลอน การประเมินการรั่วซึมใช้แบบจำลองการซึมผ่านของกลูโคส โดยประเมินการรั่วซึมของความเข้มข้นกลูโคสทุกสัปดาห์จนครบ 28 วัน ซึ่งข้อมูลของความเข้มข้นของกลูโคสที่รั่วซึมผ่านคลองรากฟันมีการแจกแจงไม่ปกติ จึงนำข้อมูลที่ได้มาวิเคราะห์โดยใช้สถิติทดสอบของฟรีดแมนและสถิติครัสคัล-วอลลิส ที่ระดับสำคัญทางสถิติเท่ากับ 0.05 ผลการศึกษาพบว่า ในกลุ่มทดลองกลุ่มเดียวกันมีความเข้มข้นของกลูโคสเพิ่มขึ้นในทุกช่วงเวลาแตกต่างกันอย่างนัยสำคัญทางสถิติ อย่างไรก็ตามไม่พบความแตกต่างอย่างนัยสำคัญทางสถิติในช่วงเวลาเดียวกันระหว่างกลุ่มทดลอง ภายใต้สภาวะที่ทำการศึกษาสรุปได้ว่าการล้างครั้งสุดท้ายด้วยคลอเฮกซิดีนร้อยละ 2 หลังจากล้างคลองรากฟันด้วยอีดีทีเอร้อยละ 17 และโซเดียมไฮโปคลอไรต์ร้อยละ 2.5 ไม่มีผลต่อการรั่วซึมของรากฟันที่อุดด้วย อิฟิฟานี และเรซิลอน
