การกู้ยืมเงินที่เป็นการฉ้อโกงประชาชนเปรียบเทียบการฉ้อโกงของลาว

Abstract

การกู้ยืมเงินที่เป็นการฉ้อโกงประชาชนเป็นอาชญาการทางเศรษฐกิจในรูปแบบของการกล่าวความเท็จหรือปกปิดความจริงซึ่งควรบอกให้แจ้งและเป็นการระดมทุนนอกระบบประเภทหนึ่งที่สร้างความเสียหายแก่ประชาชนและเศรษฐกิจของประเทศเป็นอย่างมากทั้งนี้เพื่อเป็นการป้องกันแก้ไขปัญหาดังกล่าวประเทศไทยจึงได้ตราพระราชกำหนดการกู้ยืมเงินที่เป็นการฉ้อโกงประชาชน พ.ศ.2527 โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อวางมาตรการปราบปรามและคุ้มครองประโยชน์ของประชาชน วิทยานิพนธ์นี้มุ่งศึกษาถึงรูปแบบ หลักเกณฑ์ พระราชกำหนดการกู้ยืมเงินที่เป็นการฉ้อโกงประชาชน พ.ศ.2527 ระเบียบคำสั่งที่เกี่ยวข้อง รวมทั้งปัญหาและอุปสรรคในการดำเนินคดีกู้ยืมเงินที่เป็นการฉ้อโกงประชาชนโดยเปรียบเทียบกับการฉ้อโกงทรัพย์ตามกฎหมายอาญาของประเทศลาว จากการศึกษาค้นคว้าพบว่า การบังคับใช้กฎหมายอาญาของลาวโดยเฉพาะความผิดฐานฉ้อโกงทรัพย์นั้นยังมีข้อขัดข้องที่ทำให้การบังคับใช้กฎหมาย กล่าวคือ ปัญหาการตีความข้อกฎหมายยังไม่มีความชัดเจนเท่าที่ควร ทำให้การดำเนินคดีของพนักงานเจ้าหน้าที่พบกับปัญหาในการบังคับใช้ จากปัญหาดังกล่าวผู้เขียนได้เสนอแนวทางในการแก้ไขเพิ่มเติมกฎหมายอาญาของลาวโดยให้มีคำแนะนำที่ชัดเจน และ ควรนำเอารูปแบบ หลักการ วิธีการ ตามพระราชกำหนดการกู้ยืมเงินที่เป็นการฉ้อโกงประชาชน มาประยุกต์ใช้ในการปรับปรุง กฎหมายอาญาของลาว หรือมีการบังคับใช้กฎหมายใหม่ นอกจากนี้ ยังได้เสนอให้นำเอาแนวทางและมาตรการอื่นๆที่เป็นประโยชน์มานำใช้เพื่อเป็นการป้องกันและปราบปรามอาชญากรรมทางเศรษฐกิจที่เกิดขึ้นใน ส ป ป. ลาว