Abstract:
งานวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างการจัดการกำไร อายุของบริษัท และระยะเวลาในการออกรายงานของผู้สอบบัญชีกับปัญหาการดำเนินงานต่อเนื่อง กลุ่มตัวอย่าง คือ บริษัทจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย ระหว่างปี 2544 – 2549 ยกเว้นบริษัทในกลุ่มธุรกิจการเงิน การศึกษาครั้งนี้ใช้เทคนิคการจับคู่ (Match-paired sample) ของตัวแปรตามระหว่างบริษัทที่ได้รับรายงานของผู้สอบบัญชีเกี่ยวกับปัญหาการดำเนินงานต่อเนื่องและบริษัทที่ได้รับรายงานของผู้สอบบัญชีประเภทอื่น ตัวแปรที่สนใจศึกษาประกอบด้วย การจัดการกำไรผ่านรายการคงค้างที่ขึ้นอยู่กับดุลยพินิจของผู้บริหาร ซึ่งคำนวณจากตัวแบบจำลอง Modified Jones (1991) อายุของบริษัท และระยะเวลาในการออกรายงานของผู้สอบบัญชี การศึกษาครั้งนี้ใช้สถิติเชิงพรรณนา (ความถี่ ร้อยละ ค่าต่ำสุด ค่าสูงสุด ค่าเฉลี่ยเลขคณิต และค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน) และสถิติเชิงอนุมาน (การวิเคราะห์ความถดถอยโลจิสติค) ในการวิเคราะห์ข้อมูล การศึกษาครั้งนี้ พบว่า ณ ระดับความเชื่อมั่น 95 % การจัดการกำไรมีความสัมพันธ์เชิงบวกกับความน่าจะเป็นที่ผู้สอบบัญชีจะไม่แสดงความเห็น เนื่องจากปัญหาการดำเนินงานต่อเนื่องของกิจการ นอกจากนี้ผลการศึกษายังพบว่า อัตราส่วนกำไรสุทธิต่อสินทรัพย์รวม อัตราส่วนเงินทุนหมุนเวียนต่อสินทรัพย์รวม อัตราส่วนหนี้สินระยะยาวต่อสินทรัพย์รวม อัตราส่วนกระแสเงินสดจากการดำเนินงานต่อหนี้สินรวม ปัญหาทางการเงิน และขนาดของบริษัทมีความสัมพันธ์กับความน่าจะเป็นที่จะได้รับรายงานของผู้สอบบัญชีเกี่ยวกับปัญหาการดำเนินงานต่อเนื่อง อย่างไรก็ตามอายุของบริษัทและระยะเวลาในการออกรายงานของผู้สอบบัญชีไม่มีความสัมพันธ์กับความน่าจะเป็นที่จะได้รับรายงานของผู้สอบบัญชีเกี่ยวกับปัญหาการดำเนินงานต่อเนื่อง
