Abstract:
ศึกษาและเปรียบเทียบการประมาณค่าองค์ประกอบความแปรปรวน สำหรับแผนแบบการทดลองของตัวแบบข้ามกลุ่ม 2 ปัจจัยสุ่ม คือ ปัจจัยทดลอง A และปัจจัยทดลอง B 2 วิธี คือ วิธีแบบคลาสสิก (Classical Estimation) และวิธีแบบเบส์ (Bayesian Estimation) การเปรียบเทียบกระทำภายใต้สถานการณ์ของระดับต่างๆ ของระดับปัจจัยการทดลอง A (a) และระดับปัจจัยทดลอง B (b) และขนาดของหน่วยทดลอง (n) โดยที่สถานการณ์ต่างๆ เป็นดังนี้ 1) a เท่ากับ 3, b เท่ากับ 3 และ n เท่ากับ 3, 4 และ 5 2) a เท่ากับ 4 b เท่ากับ 4 และ n เท่ากับ 3, 4 และ 5 3) a เท่ากับ 5, b เท่ากับ 5 และ n เท่ากับ 3, 4 และ 5 โดยการจำลองสถานการณ์จะกระทำเมื่อสัมประสิทธิ์การแปรผัน (Coefficient of Variation : C.V.) เป็น 5%, 15% และ 25% และที่ค่าสัมประสิทธิ์ความเชื่อมั่น 95% ในการวิจัยครั้งนี้ได้จำลองข้อมูลด้วยเทคนิคมอนติคาร์โล โดยทดลองซ้ำๆ ด้วยโปรแกรม Mathematica 4.0 และหลักเกณฑ์ที่นำมาใช้ในการเปรียบเทียบวิธีการประมาณทั้ง 2 วิธี คือ สำหรับการประมาณค่าแบบจุดใช้ค่าระยะทางยุคลิดเฉลี่ย เป็นเกณฑ์ในการเปรียบเทียบ ส่วนการประมาณค่าแบบช่วงใช้อัตราความผิดพลาด ต่อหนึ่งการทดลองเป็นเกณฑ์ในการเปรียบเทียบ ผลการวิจัยสรุปได้ดังนี้ วิธีการประมาณค่าองค์ประกอบความแปรปรวนแบบจุดด้วยวิธีแบบเบส์ ให้ค่าระยะทางยุคลิดเฉลี่ยต่ำกว่าวิธีแบบคลาสสิก ในทุกสถานการณ์ของการทดลองที่ได้ศึกษา และวิธีการประมาณค่าองค์ประกอบความแปรปรวนแบบช่วงด้วยวิธีแบบเบส์ ให้ค่าอัตราความผิดพลาดต่อหนึ่งการทดลอง ใกล้เคียงกับค่าความน่าจะเป็นของการเกิดความผิดพลาดชนิดที่ 1 (alpha = 0.05) มากกว่าวิธีแบบคลาสสิกในทุกสถานการณ์ของการทดลองศึกษา
