ความสัมพันธ์ระหว่างการรับรู้ความเครียดและความสุขในนิสิตนักศึกษามหาวิทยาลัย

โดยมีความเมตตากรุณาต่อตนเองเป็นตัวแปรส่งผ่าน

วัชราวดี บุญสร้างสม

dc.contributor.advisor	อรัญญา ตุ้ยคำภีร์	en_US
dc.contributor.advisor	กุลยา พิสิษฐ์สังฆการ	en_US
dc.contributor.author	วัชราวดี บุญสร้างสม	en_US
dc.contributor.other	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. คณะจิตวิทยา	en_US
dc.date.accessioned	2015-06-24T06:11:06Z
dc.date.available	2015-06-24T06:11:06Z
dc.date.issued	2556	en_US
dc.identifier.uri	http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/42630
dc.description	วิทยานิพนธ์ (ศศ.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2556	en_US
dc.description.abstract	การวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างการรับรู้ความเครียดและความสุขในนิสิตนักศึกษามหาวิทยาลัย โดยมีความเมตตากรุณาต่อตนเองเป็นตัวแปรส่งผ่าน กลุ่มตัวอย่าง คือ นิสิตนักศึกษามหาวิทยาลัย จำนวน 400 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ ประกอบด้วย มาตรวัดการรับรู้ความเครียด มาตรวัดความเมตตากรุณาต่อตนเอง และมาตรวัดความสุข วิเคราะห์ข้อมูลด้วยการหาค่าสหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน การวิเคราะห์ถดถอยเชิงพหุคูณ และวิเคราะห์ตัวแปรส่งผ่านตามวิธีการของ Sobel ผลการวิจัยพบว่า การรับรู้ความเครียดและความเมตตากรุณาต่อตนเอง ร่วมกันทำนายความแปรปรวนของความสุขได้ร้อยละ 54.7 โดยความเมตตากรุณาต่อตนเองทำนายความสุขได้ดีกว่าการรับรู้ความเครียด (β = .43 และ β = -.39, p < .01 ตามลำดับ) เมื่อวิเคราะห์อิทธิพลของความเมตตากรุณาต่อตนเองในฐานะตัวแปรส่งผ่านพบว่า ความเมตตากรุณาต่อตนเองเป็นตัวแปรส่งผ่านบางส่วนระหว่างการรับรู้ความเครียดกับความสุข โดยการรับรู้ความเครียดส่งผลทางตรงต่อความสุข (β = -.39, p < .01) และส่งผลทางอ้อมผ่านความเมตตากรุณาต่อตนเองไปยังความสุข (β = -.28, p < .01) ทั้งนี้การรับรู้ความเครียดส่งผลโดยรวมต่อความสุข (β = -.67, p < .01) ดังนั้นจึงสรุปได้ว่าความเมตตากรุณาต่อตนเองเป็นตัวแปรส่งผ่านในความสัมพันธ์ระหว่างการรับรู้ความเครียดและความสุขในนิสิตนักศึกษามหาวิทยาลัย	en_US
dc.description.abstractalternative	This study aimed to examine the relationship between perceived stress and happiness of university students with self-compassion as a mediator. Participants were 400 university students. Instruments were Perceived Stress Scale, Self-compassion Scale and Oxford Happiness Questionnaire. Data were analyzed by using Pearson’s correlation, multiple regressions, and testing for a multi-mediating role by Sobel method. Results showed that the perceived stress and self-compassion predicted happiness 54.7 percent of the total variance of happiness. The best predictor was self-compassion (β = .43, p < .01), followed by perceived stress (β = -.39, p < .01). Self-compassion was a partial mediator between perceived stress and happiness. In addition, perceived stress has a direct effect on happiness (β = -.39, p < .01), an indirect effect through self-compassion (β = -.28, p < .01), and a total effect to happiness (β = -.67, p < .01). In conclusion, self-compassion was a mediator for the relationship between perceived stress and happiness of university students.	en_US
dc.language.iso	th	en_US
dc.publisher	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	en_US
dc.relation.uri	http://doi.org/10.14457/CU.the.2013.102
dc.rights	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	en_US
dc.subject	ความเครียด (จิตวิทยา)
dc.subject	ความสุข
dc.subject	จิตวิทยาการปรึกษา
dc.subject	Stress (Psychology)
dc.subject	Happiness
dc.subject	Counseling psychology
dc.title	ความสัมพันธ์ระหว่างการรับรู้ความเครียดและความสุขในนิสิตนักศึกษามหาวิทยาลัย โดยมีความเมตตากรุณาต่อตนเองเป็นตัวแปรส่งผ่าน	en_US
dc.title.alternative	THE RELATIONSHIP BETWEEN PERCEIVED STRESS AND HAPPINESS OF UNIVERSITY STUDENTS WITH SELF-COMPASSION AS A MEDIATOR	en_US
dc.type	Thesis	en_US
dc.degree.name	ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต	en_US
dc.degree.level	ปริญญาโท	en_US
dc.degree.discipline	จิตวิทยา	en_US
dc.degree.grantor	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	en_US
dc.email.advisor	atuicomepee@gmail.com	en_US
dc.email.advisor	kullaya@gmail.com	en_US
dc.identifier.DOI	10.14457/CU.the.2013.102