Abstract:
งานวิจัยฉบับนี้มุ่งศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างมาเลเซียและองค์การการประชุมอิสลาม(โอไอซี)ในช่วงเวลาระหว่าง ค.ศ. 1969-2009 โดยวิเคราะห์ถึงการใช้ศาสนาอิสลามเป็นเครื่องมืออย่างหนึ่งในการสร้างเครือข่ายและความสัมพันธ์ระหว่างมาเลเซียกับโลกมุสลิม รวมถึงการเข้าไปมีบทบาทในโอไอซี การศึกษานี้ได้ใช้กรอบความคิด Foreign Policy Tools เป็นกรอบในการวิเคราะห์ซึ่งจะชี้ให้เห็นถึงบทบาทของศาสนาต่อการกลายเป็นหนึ่งในเครื่องมือที่ใช้เป็นกลยุทธ์ในการดำเนินความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ โดยงานวิจัยฉบับนี้มีสมมติฐานที่ว่ามาเลเซียได้ใช้อิสลามเป็นเครื่องมือในการสร้างเครือข่ายและความสัมพันธ์ของมาเลเซียกับโลกมุสลิม รวมถึงการเข้าไปมีบทบาทในโอไอซี ซึ่งก่อให้เกิดก่อให้เกิดผลทางด้านบวกแก่มาเลเซียเป็นอย่างมากโดยเฉพาะการได้รับการยอมรับจากเวทีระหว่างประเทศและผลประโยชน์ทางด้านเศรษฐกิจระหว่างมาเลเซียกับกลุ่มประเทศสมาชิกโอไอซีในหลายๆด้านไม่ว่าจะเป็นทางด้านการค้าและการลงทุน เป็นต้น
