Abstract:
วัตถุประสงค์ : เพื่อศึกษาความชุกของผู้ป่วยโรคสมองเสื่อมที่มีพฤติกรรมก้าวร้าวและ
ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับพฤติกรรมก้าวร้าวของผู้ป่วยโรคสมองเสื่อม คลินิกโรคสมองเสื่อม
โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์
วิธีการศึกษา : การศึกษานี้เป็นการศึกษาเชิงพรรณา เก็บรวบรวมข้อมูลจากผู้ป่วยโรค
สมองเสื่อม จานวน 110 คน ที่มาเข้ารับการรักษาที่คลินิคโรคสมองเสื่อม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์
เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย แบบสอบถามข้อมูลทั่วไป แบบทดสอบสมรรถภาพสมอง
ของไทย Thai Mental State Examination (TMSE) แบบประเมินความก้าวร้าว Rating scale
for Aggressive Behavior in the Elderly (RAGE) แบบทดสอบความรู้สึกเป็นภาระ Zarit
Burden Interview Thai vertion) แบบประเมินความสามารถในการทากิจวัตรประจาวัน MBAI
ข้อมูลที่บันทึกได้นามาวิเคราะห์สถิติเชิงพรรณนาและสถิติเชิงอนุมานเพื่อหาความสัมพันธ์
ระหว่างพฤติกรรมก้าวร้าวของผู้ป่วยโรคสมองเสื่อมกับปัจจัยที่เกี่ยวข้อง โดยใช้สถิติ Chi-square
,T-test ,Peason Product Moment Correretion Coefficienc และ สถิติการถดถอย
Logistic Regression Analysis ด้วยวิธี Backward likelihood ratio
ผลการศึกษา : ความชุกของผู้ป่วยโรคสมองเสื่อมที่มีพฤติกรรมก้าวร้าว คิดเป็นร้อยละ
36.4 ปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับพฤติกรรมก้าวร้าวของผู้ป่วยโรคสมองเสื่อม อย่างมีนัยสาคัญทางสถิติ
ที่(p<0.05)ได้แก่ สถานภาพสมรส โสด หม้าย หรือหย่า รายได้น้อย การไม่ได้รับยาต้านโรคจิต
ความรู้สึกเป็นภาระการดูแลสูง จากการวิเคราะห์สถิติพหุตัวแปรพบว่าปัจจัยการทานายปัญหา
พฤติกรรมก้าวร้าว ได้แก่ สถานภาพสมรส โสด หม้าย หรือหย่า และความรู้สึกเป็นภาระสูง โดยมี
ค่า adjusted odd ratio เป็น 3.143 และ 2.924 ตามลาดับ
สรุป : ผู้ป่วยโรคสมองเสื่อม ที่คลินิกโรคสมองเสื่อม โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ มีความชุก
ของพฤติกรรมก้าวร้าว ร้อยละ 36.4 ซึ่งต่ากว่ารายงานจากต่างประเทศ ผู้ป่วยโรคสมองเสื่อมที่มี
พฤติกรรมก้าวร้าว เกี่ยวข้องกับความรู้สึกเป็นภาระการดูแลสูงและสถานภาพสมรส โสด หม้าย
หรือหย่า
