MICROTENSILE BOND STRENGTH OF SELF-ADHESIVE RESIN COMPOSITE TO DENTIN

Suparit Chantchaimongkol

dc.contributor.advisor	Sirivimol Srisawasdi	en_US
dc.contributor.author	Suparit Chantchaimongkol	en_US
dc.contributor.other	Chulalongkorn University. Faculty of Dentistry	en_US
dc.date.accessioned	2015-06-24T06:36:53Z
dc.date.available	2015-06-24T06:36:53Z
dc.date.issued	2013	en_US
dc.identifier.uri	http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/43292
dc.description	Thesis (M.Sc.)--Chulalongkorn University, 2013	en_US
dc.description.abstract	Objective: To evaluate the effect of pretreatment and aging process, by means of water storage, on microtensile bond strength of a self-adhesive resin composite to dentin. Materials and Methods: 72 extracted human molars were selected. Microtensile bond strength was evaluated using mid-coronal dentin. According to pretreatment methods, type of materials and water storage time, teeth were randomly divided into 4 groups; pretreatment dentin with Single Bond Universal followed by Filtek Z350 XT Flowable (control group), group without pretreatment followed by Vertise Flow, group with pretreatment with 37.5% phosphoric acid followed by Vertise Flow, and group with pretreatment with 37.5% phosphoric acid and Optibond Solo Plus followed by Vertise Flow. Each group was further randomly divided into 2 subgroups, total of 8 groups to be tested for 24 hours or 3 months. The specimens were tested for microtensile bond strength after water storage, and failure modes were recorded. Data were analyzed using two-way ANOVA and Bonferroni post hoc test (p=0.05). Results: The microtensile bond strength revealed the highest in group of dentin pretreatment with 37.5% phosphoric acid and Optibond Solo Plus followed by Vertise Flow at 24 hours (42.63±4.57 MPa) and the lowest in group without pretreatment followed by Vertise Flow at 3 months (23.39±3.88 MPa). Considering the effect of pretreatment, groups with pretreatment showed significantly higher microtensile bond strength than groups without pretreatment. In terms of influence of aging process, microtensile bond strengths were significantly decreased by water storage. Conclusion: Dentin pretreatment and water storage had effect on microtensile bond strength.	en_US
dc.description.abstractalternative	วัตถุประสงค์: เพื่อประเมินผลของการปรับสภาพผิวเนื้อฟันและกระบวนการเสื่อมสลายด้วยวิธีการแช่น้ำต่อกำลังแรงยึดแบบดึงระดับจุลภาคของเรซินคอมโพสิตชนิดยึดติดได้ด้วยตัวเองต่อเนื้อฟัน วิธีการทดลอง: คัดเลือกฟันกรามแท้ที่ถูกถอนจำนวน 72 ซี่ เพื่อนำมาประเมินกำลังแรงยึดแบบดึงระดับจุลภาคของเนื้อฟันที่ระดับกึ่งกลางตัวฟัน โดยคำนึงถึงวิธีการปรับสภาพผิวเนื้อฟัน ชนิดของวัสดุ และระยะเวลาในการแช่น้ำ โดยฟันจะแบ่งเป็น 4 กลุ่ม ด้วยวิธีการสุ่ม ได้แก่ กลุ่มควบคุม ปรับสภาพเนื้อฟันด้วยซิงเกิล บอนด์ ยูนิเวอร์แซล ตามด้วยการบูรณะโดยใช้ฟิลเทค ซี 350 เอ็กซ์ที โฟลเอเบิล คอมโพสิต กลุ่มที่ไม่มีการปรับสภาพเนื้อฟัน ตามด้วยบูรณะโดยใช้เวอร์ทิส โฟล กลุ่มที่มีการปรับสภาพเนื้อฟันด้วยกรดฟอสฟอริกความเข้มข้น ร้อยละ 37.5 ตามด้วยการบูรณะโดยใช้เวอร์ทิส โฟล และกลุ่มที่มีปรับสภาพเนื้อฟันด้วยกรดฟอสฟอริกความเข้มข้น ร้อยละ 37.5 ร่วมกับออพติบอนด์ โซโล พลัส ตามด้วยการบูรณะโดย เวอร์ทิส โฟล หลังจากนั้นจะทำการแบ่งแต่ละกลุ่มเป็น 2 กลุ่มย่อยด้วยวิธีการสุ่ม ได้จำนวนทั้งสิ้น 8 กลุ่ม ตามระยะเวลาการแช่น้ำที่ 24 ชั่วโมงหรือ 3 เดือน ทำการทดสอบกำลังแรงยึดแบบดึงระดับจุลภาคของชิ้นงานตัวอย่าง จะทำหลังการแช่น้ำเสร็จสิ้น และจะมีการบันทึกชนิดของการล้มเหลว ข้อมูลที่ได้จะนำมาวิเคราะห์ทางสถิติด้วยสถิติความแปรปรวนแบบสองทางและเปรียบเทียบด้วยวิธีการของบอนเฟอโรนี ที่ระดับนัยสำคัญ 0.05 ผลการทดลอง: ค่ากำลังแรงยึดแบบดึงระดับจุลภาคสูงสุดพบในกลุ่มที่ปรับสภาพเนื้อฟันด้วยกรดฟอสฟอริกความเข้มข้น ร้อยละ 37.5 ร่วมกับออพติบอนด์ โซโล พลัส ตามด้วยการบูรณะโดย เวอร์ทิส โฟล ที่ 24 ชั่วโมง (42.63±4.57 เมกะปาสคาล) และ ค่ากำลังแรงยึดแบบดึงระดับจุลภาคต่ำสุดพบในกลุ่มที่ไม่มีการปรับสภาพเนื้อฟัน ตามด้วยบูรณะโดยใช้เวอร์ทิส โฟล ที่ 3 เดือน (23.39±3.88 เมกะปาสคาล) พิจารณาถึงผลของการปรับสภาพผิวเนื้อฟันพบว่า กลุ่มที่มีการปรับสภาพผิวเนื้อฟันจะมีค่ากำลังแรงยึดแบบดึงระดับจุลภาคสูงกว่ากลุ่มที่ไม่มีการปรับสภาพผิวเนื้อฟัน พิจารณาถึงผลของการแช่น้ำพบว่ากำลังแรงยึดแบบดึงระดับจุลภาคที่ 24 ชั่วโมง เปรียบเทียบกับ 3 เดือน จะมีค่าลดลงอย่างมีนัยสำคัญ สรุป: การปรับสภาพผิวเนื้อฟัน และการแช่น้ำมีผลต่อกำลังยึดเเบบดึงระดับจุลภาค	en_US
dc.language.iso	en	en_US
dc.publisher	Chulalongkorn University	en_US
dc.relation.uri	http://doi.org/10.14457/CU.the.2013.698
dc.rights	Chulalongkorn University	en_US
dc.subject	Molars
dc.subject	Fillings (Dentistry)
dc.subject	ฟันกราม
dc.subject	วัสดุบูรณะ (ทันตกรรม)
dc.title	MICROTENSILE BOND STRENGTH OF SELF-ADHESIVE RESIN COMPOSITE TO DENTIN	en_US
dc.title.alternative	การศึกษากำลังแรงยึดแบบดึงระดับจุลภาคของเรซินคอมโพสิตชนิดยึดติดได้ด้วยตัวเองต่อเนื้อฟัน	en_US
dc.type	Thesis	en_US
dc.degree.name	Master of Science	en_US
dc.degree.level	Master's Degree	en_US
dc.degree.discipline	Esthetic Restorative and Implant Dentistry	en_US
dc.degree.grantor	Chulalongkorn University	en_US
dc.email.advisor	sirivimol6415@gmail.com	en_US
dc.identifier.DOI	10.14457/CU.the.2013.698