Abstract:
ประเทศส่วนใหญ่เผชิญกับการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างประชากรไปสู่สังคมสูงวัยซึ่งทำให้กำลังแรงงานของประเทศลดลง ส่งผลในทางลบต่อการเติบโตทางเศรษฐกิจ รัฐบาลของประเทศต่างๆ จึงออกนโยบายขยายอายุเกษียณตามกฎหมายของแรงงานเพื่อที่จะบรรเทาปัญหาดังกล่าว อย่างไรก็ตาม ในทางทฤษฏี การเพิ่มอายุเกษียณไม่ได้ทำให้กำลังแรงงานเพิ่มขึ้นเท่านั้น แต่ยังส่งผลทางลบต่อการออมและส่งผลในทางบวกต่อการตัดสินใจลงทุนในทุนมนุษย์ของแรงงานอีกด้วย ทำให้ยากจะคาดการณ์ได้ว่าสุดท้ายแล้ว การเพิ่มอายุเกษียณของแรงงานจะส่งผลอย่างไรต่อการเติบโตทางเศรษฐกิจ ในการศึกษานี้จึงต้องการศึกษาผลกระทบของการเปลี่ยนแปลงอายุเกษียณเฉลี่ยที่แท้จริงต่อการเติบโตทางเศรษฐกิจผ่านช่องทางกำลังแรงงาน การออม และการลงทุนในทุนมนุษย์ โดยใช้แบบจำลอง Panel SVAR และใช้ข้อมูลของประเทศในกลุ่ม OECD 26 ประเทศ ในปี ค.ศ. 1998-2010 ซึ่งพบว่า เมื่ออายุเกษียณเฉลี่ยที่แท้จริงเปลี่ยนแปลงเพิ่มขึ้นจะทำให้การเติบโตทางเศรษฐกิจของประเทศลดลง เนื่องจากผลกระทบทางลบจากอัตราการออม และการลงทุนในทุนมนุษย์ที่ลดลงนั้น มากกว่าผลกระทบทางบวกจากกำลังแรงงานที่เพิ่มขึ้น