การกำหนดความรับผิดทางอาญาสำหรับอาชญากรรมที่เกิดจากความเกลียดชัง

Abstract

ตลอดระยะเวลาหลายปีที่ผ่านมาสืบเนื่องกระทั่งปัจจุบัน สังคมไทยต้องเผชิญกับปัญหาอาชญากรรมที่เกิดจากความเกลียดชัง อันเป็นการกระทำความผิดอาญารูปแบบหนึ่งที่เกิดขึ้นเพียงเพราะมูลเหตุจูงใจจากความมีอคติแง่ลบของผู้กระทำความผิดที่เกลียดชังต่อผู้เสียหายที่มีลักษณะบางประการแตกต่างไปจากตน ซึ่งนับเป็นอาชญากรรมที่ส่งผลกระทบอย่างมากทั้งต่อตัวผู้เสียหาย ชุมชน และสังคมโดยรวม อย่างไรก็ดี ประเทศไทยยังไม่มีกฎหมายที่จะนำมาใช้กับอาชญากรรมประเภทนี้เป็นการเฉพาะ โดยสามารถลงโทษผู้กระทำความผิดได้เพียงอาศัยบทบัญญัติความผิดอาญาพื้นฐานซึ่งมิได้นำมูลเหตุจูงใจจากความเกลียดชังดังกล่าวอันเป็นแก่นสำคัญของการกระทำความผิดประเภทนี้มาพิจารณาแต่ประการใด กฎหมายที่มีอยู่จึงไม่เพียงพอแก่การลงโทษให้เหมาะสมถูกต้องตรงกับลักษณะของความผิดที่เกิดขึ้น จากการศึกษาวิจัยพบว่า ในต่างประเทศที่มีปัญหาอาชญากรรมที่เกิดจากความเกลียดชังได้บัญญัติกฎหมายที่กำหนดความรับผิดทางอาญาสำหรับอาชญากรรมดังกล่าวไว้เป็นการเฉพาะ ไม่ว่าด้วยการกำหนดให้เป็นความผิดอาญาฐานหนึ่งหรือการกำหนดให้เป็นเหตุที่ผู้กระทำความผิดต้องได้รับโทษหนักขึ้นกว่ากรณีปกติ ซึ่งทำให้สามารถลงโทษอาชญากรรมประเภทนี้ได้ตรงกับลักษณะความผิดและครอบคลุมปัญหาที่เกิดขึ้นได้ จึงสมควรนำแนวความคิดดังกล่าวมาปรับใช้ให้เหมาะสมกับสภาพบริบทของสังคมไทย โดยบัญญัติกฎหมายที่กำหนดความรับผิดทางอาญาสำหรับการกระทำความผิดบางฐานที่เกิดขึ้นเพียงเพราะมูลเหตุจูงใจจากความเกลียดชังต่อลักษณะบางประการของผู้เสียหาย ให้ผู้กระทำความผิดต้องได้รับโทษหนักขึ้น ซึ่งจะทำให้การลงโทษนั้นเป็นไปอย่างเหมาะสมและครอบคลุมรูปแบบการกระทำความผิดที่เกิดขึ้นมากในปัจจุบัน ทั้งยังช่วยยับยั้งและทดแทนความเสียหายที่เกิดขึ้นต่อบุคคล ชุมชน และสังคมส่วนรวมได้อย่างมีประสิทธิภาพและทันท่วงที