ภาวะซึมเศร้าและคุณภาพชีวิตในผู้ป่วยปวดหลังส่วนล่างเรื้อรังจากโรคทางระบบกระดูกและกล้ามเนื้อ

Abstract

การวิจัยครั้งเป็นการวิจัยเชิงพรรณนาภาคตัดขวาง มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาภาวะซึมเศร้าและคุณภาพชีวิตในผู้ป่วยปวดหลังเรื้อรังที่เข้ารับการรักษาแผนกออร์โธปิดิกส์และแผนกเวชศาสตร์ฟื้นฟูในโรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ จำนวน 290 คน เครื่องมือที่ใช้มี 4 ส่วน ได้แก่ แบบสอบถามข้อมูลทั่วไปของผู้ป่วย แบบสอบถามด้านปัจจัยที่เกี่ยวข้องกับสุขภาพและอาการปวดหลัง แบบประเมินภาวะซึมเศร้า Patient Health Questionnaire – 9 (PHQ9) และแบบสอบถามคุณภาพชีวิตขององค์การอนามัยโลกชุดย่อฉบับภาษาไทย (World Health Organization Quality of life Brief – Thai, WHOQOL-BREF-THAI) ที่มีการปรับจำนวนข้อให้เหมาะสมกับกลุ่มตัวอย่าง วิเคราะห์สถิติด้วยสถิติเชิงพรรณนา, Chi-Square Test, Independent – Samples T Test, One – Way ANOVA และ Multiple Regression Analysis ผลการศึกษาพบว่าผู้ป่วยปวดหลังส่วนล่างเรื้อรังไม่มีภาวะซึมเศร้า ร้อยละ 91.0 ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับภาวะซึมเศร้าคือ สถานภาพทางเศรษฐกิจไม่พอใช้ต้องหยิบยืมหรือเป็นหนี้สิน มีคะแนนความปวดระดับสูง และจำนวนด้านที่ผู้ป่วยมีการสูญเสียหน้าที่ต่อตนเอง และผู้ป่วยมีคุณภาพชีวิตโดยรวมอยู่ในเกณฑ์ปานกลาง ร้อยละ 93.4 ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับคุณภาพชีวิตโดยรวมคือ เพศหญิงมีคุณภาพชีวิตต่ำกว่าเพศชาย สถานภาพเศรษฐกิจไม่พอใช้ต้องหยิบยืมหรือเป็นหนี้มีคุณภาพชีวิตต่ำกว่าสถานภาพเศรษฐกิจอื่นๆ มีโรคประจำตัวมีคุณภาพชีวิตต่ำกว่าไม่มีโรคประจำตัว ระดับความปวด 6-10 มีคุณภาพชีวิตต่ำกว่าระดับความปวด 0-5 และสูญเสียหน้าที่ต่อตนเอง 2 ด้านขึ้นไปมีคุณภาพชีวิตต่ำกว่าไม่สูญเสียหน้าที่หรือสูญเสียหน้าที่ 1 ด้าน