การนำมาตรการพิเศษมาใช้กับอาชญากรรมทางเศรษฐกิจที่เกี่ยวกับการล้มละลายโดยฉ้อฉล

Abstract

วิทยานิพนธ์เล่มนี้มุ่งศึกษามุ่งศึกษาถึงรูปแบบการกระทำความผิดที่เข้าข่ายการล้มละลายโดยฉ้อฉล การบังคับใช้กฎหมาย รวมถึงมาตรการที่นำมาใช้กับความผิดดังกล่าว ทั้งในส่วนของประเทศไทยและประเทศสหรัฐอเมริกา

จากการศึกษาพบว่ากฎหมายที่นำมาใช้บังคับกับความผิดที่เข้าข่ายการล้มละลายโดยฉ้อฉล อันได้แก่ พระราชบัญญัติล้มละลาย พ.ศ. 2483 พระราชบัญญัติจัดตั้งศาลล้มละลายและวิธีพิจารณาคดีล้มละลาย พ.ศ. 2542 ประมวลกฎหมายอาญา ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา ยังไม่มีการกำหนดความหมายและความผิดฐานล้มละลายโดยฉ้อฉลไว้โดยตรง นอกจากนี้การบังคับใช้กฎหมาย และมาตรการที่นำมาใช้กับการล้มละลายโดยฉ้อฉลในปัจจุบันยังไม่สอดคล้องกับลักษณะของความผิด ยังผลให้การป้องกันและปราบปรามความผิดที่เข้าข่ายการล้มละลายโดยฉ้อฉลไม่เกิดผลสัมฤทธิ์

อาศัยเหตุนี้จึงควรมีการแก้ไขปรับปรุงบทบัญญัติแห่งกฎหมายที่เกี่ยวข้อง โดยเฉพาะอย่างยิ่งการเพิ่มคำนิยามและความผิดฐานล้มละลายโดยฉ้อฉลลงในพระราชบัญญัติล้มละลาย พ.ศ. 2483 การปรับปรุงการบังคับใช้กฎหมาย ตลอดจนนำมาตรการพิเศษมาปรับใช้ เพื่อจะยังผลให้การป้องกันและปราบปรามความผิดที่เข้าข่ายการล้มละลายโดยฉ้อฉลเกิดประสิทธิภาพยิ่งขึ้น