Abstract:
ปัจจุบันมีการนำวัสดุกลาสไอโอโนเมอร์มาใช้เป็นวัสดุอุดรอยทะลุและบุหรือฉาบพื้นผนังคลองรากฟัน การศึกษานี้เพื่อเปรียบเทียบการรั่วซึมของวัสดุอุดต่างชนิดกันคอนเวนชั่นนัล กลาสไอโอโนเมอร์และเรซินโมดิฟายด์ กลาสไอโอโนเมอร์ที่ใช้บูรณะผนังคลองรากฟันที่เหลือเนื้อฟันบางและเกิดรอยทะลุภายหลังจากการบูรณะฟันด้วยฟันเดือยและครอบฟันเมื่อได้รับแรง ด้วยกรรมวิธีในการบูรณะต่างกัน โดยใช้ฟันกรามน้อยล่าง จำนวน 80 ซี่ กรอแต่งฟันให้เนื้อฟันบางและเกิดรอยทะลุผิวรากฟันด้วยปลายพีโซ่ดรีลเบอร์ 1 สุ่มแบบแบ่งชั้นตามลำดับเป็น 4 กลุ่ม กลุ่มที่ 1 อุดรอยทะลุด้วยไททิน อมัลกัมไม่บุหรือฉาบพื้นผนังคลองรากฟัน กลุ่มที่ 2 อุดรอยทะลุด้วยวิทรีเมอร์ไม่บุหรือฉาบพื้นผนังคลองรากฟัน กลุ่มที่ 3 อุดรอยทะลุพร้อมบุหรือฉาบพื้นผนังคลองรากฟันด้วยวิทรีเมอร์ ส่วนกลุ่มที่ 4 อุดรอยทะลุพร้อมบุหรือฉาบพื้นผนังคลองรากฟันด้วยคีแทค ฟิล ภายหลังรับแรงทดสอบการรั่วซึมด้วยสารละลายซิลเวอร์ไนเตรตร้อยละ 50 โดยน้ำหนัก ผลการทดลองเมื่อเปรียบเทียบค่าตัวเลขความรุนแรงของการรั่วซึมระหว่างกลุ่มพบว่า กลุ่มที่ 1 มีการรั่วซึมมากกว่ากลุ่มที่ 2, กลุ่มที่ 3 และกลุ่มที่ 4 อย่างมีนัยสำคัญ ส่วนกลุ่มที่ 3 มีการรั่วซึมน้อยกว่ากลุ่มที่ 4 อย่างมีนัยสำคัญ แต่กลุ่มที่ 2 มีการรั่วซึมไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญกับกลุ่มที่ 3 และกลุ่มที่ 4 ที่ p<0.05 (Mann-Whitney Test) โดยกลุ่มที่ 3 มีระยะทางเฉลี่ยการรั่วซึมน้อยที่สุดเท่ากับ 1.76 มิลลิเมตร และกลุ่มที่ 1 มีระยะทางเฉลี่ยการรั่วซึมมากที่สุดเท่ากับ 2.92 มิลลิเมตร การใช้วิทรีเมอร์เป็นวัสดุอุดรอยทะลุ ไม่ว่าจะใช้วิธีไม่บุหรือฉาบพื้นผนังคลองรากฟันหรือวิธีบุหรือฉาบพื้นผนังคลองรากฟัน ให้ผลการรักษาฟันที่เหลือเนื้อฟันบางและเกิดรอยทะลุได้ดีให้ฟันคงอยู่ใช้งานได้อย่างมีประสิทธิภาพ
