การสร้างตัวแบบกองทุนบำนาญแบบผสม

Abstract

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างตัวแบบกองทุนบำนาญแบบผสมโดยเปรียบเทียบมูลค่ากองทุนของกองทุนบำนาญแบบกำหนดจากเงินผลประโยชน์ กองทุนบำนาญแบบกำหนดจากเงินสมทบ และกองทุนบำนาญแบบผสมเมื่อกำหนดปัจจัยที่มีผลต่อมูลค่ากองทุนได้แก่ อายุเกษียณ ขนาดกองทุน และโครงสร้างอายุของสมาชิกกองทุน ข้อมูลที่ใช้ในการศึกษาคือ ข้อมูลผู้ประกันตนในกองทุนประกันสังคม ณ เดือนธันวาคม 2553 จำนวน 8.9 ล้านคน นอกจากนี้ได้สร้างข้อมูลพนักงานของบริษัทจำลองจากข้อมูลข้างต้น กรอบการวิเคราะห์จำแนกออกเป็น 2 กรณี คือ กรณีแรกเป็นการวิเคราะห์เปรียบเทียบโครงสร้างภาพรวมกองทุน 3 ประเภท ได้แก่ 1) แผนบำนาญแบบกำหนดเงินผลประโยชน์ 2) แผนบำนาญแบบกำหนดเงินสมทบ และ 3) แผนบำนาญแบบผสมแบบกำหนดเงินผลประโยชน์ขั้นต่ำ สำหรับกรณีที่สอง เป็นการวิเคราะห์โดยจำแนกตามวิธีการสะสมทุนทั้ง 3 ประเภทได้แก่ 1) Entry Age Normal 2) Projected Unit Credit และ 3) Traditional Unit Credit ผลการศึกษาพบว่า เมื่อทำการพยากรณ์ไป 10 ปี กองทุนบำนาญแบบผสมให้เงินผลประโยชน์เท่ากับกรณีแบบกำหนดเงินผลประโยชน์ และสูงกว่าแบบกำหนดเงินสมทบ สำหรับการวิเคราะห์โดยจำแนกตามวิธีการสะสมทุนพบว่า วิธีการสะสมทุนที่ดีที่สุดสำหรับทุกขนาดกองทุนในระบบเศรษฐกิจ คือ แบบ Projected Unit Credit ปัจจัยที่มีผลต่อการเพิ่มขึ้นของมูลค่าเงินกองทุนบำนาญแบบผสมที่กำหนดเงินผลประโยชน์ขั้นต่ำ คือ การขยายระยะเวลาอายุเกษียณให้นานขึ้น หรือ หากไม่สามารถขยายระยะเวลาเกษียณอายุ บริษัทควรเพิ่มสัดส่วนโครงสร้างอายุพนักงานในวัยเริ่มต้นทำงานมากขึ้น