เหตุฉกรรจ์ในความผิดฐานข่มขืนกระทำชำเราและกระทำอนาจารของประเทศไทย : ศึกษากรณีผู้เสียหายที่เป็นสตรีมีครรภ์ ผู้สูงอายุ ผู้พิการทางร่างกายและผู้พิการทางจิตใจ

Abstract

เนื่องจากความผิดฐานข่มขืนกระทำชำเราและความผิดฐานกระทำอนาจารตามประมวลกฎหมายอาญาปัจจุบันของประเทศไทย ไม่ได้คุ้มครองสิทธิของผู้เสียหายที่เป็นสตรีมีครรภ์ ผู้สูงอายุ ผู้พิการทางร่างกายและผู้พิการทางจิตใจให้มีความแตกต่างกับผู้เสียหายที่เป็นบุคคลทั่วไป ทำให้การลงโทษผู้กระทำไม่เหมาะสมกับความผิด เมื่อศึกษาเหตุฉกรรจ์ในความเกี่ยวกับเพศตามกฎหมายต่างประเทศที่สามารถเปรียบเทียบได้กับความผิดฐานข่มขืนกระทำชำเราและความผิดฐานกระทำอนาจารตามประมวลกฎหมายอาญาของประเทศไทย กรณีผู้เสียหายที่เป็นสตรีมีครรภ์ ผู้สูงอายุ ผู้พิการทางร่างกายและผู้พิการทางจิตใจ พบว่า ประเทศอังกฤษ ประเทศสหรัฐอเมริกา ประเทศฝรั่งเศส และประเทศเยอรมนี มีแนวทางในการคุ้มครองสิทธิของผู้เสียหายที่เป็นกลุ่มบุคคลดังกล่าว โดยการกำหนดเป็นเหตุฉกรรจ์ ดังนั้น จึงควรนำแนวทางในการคุ้มครองสิทธิของผู้เสียหายที่เป็นสตรีมีครรภ์ ผู้สูงอายุ ผู้พิการทางร่างกายและผู้พิการทางจิตใจตามกฎหมายต่างประเทศ มาปรับใช้ในความผิดฐานข่มขืนกระทำชำเราและความผิดฐานกระทำอนาจารของประเทศไทย