การตรวจควบคุมเรือในเมืองท่าภายใต้บันทึกความเข้าใจ โตเกียว : ศึกษากรณีของประเทศไทย

Abstract

การตรวจควบคุมเรือในเมืองท่า เป็นกลไกสำคัญในการควบคุมมาตรฐานเพื่อความปลอดภัย มาตรฐานเพื่อการรักษาสิ่งแวดล้อม และสิทธิของแรงงานบนเรือ ซึ่งบันทึกความเข้าใจโตเกียวได้ตราขึ้นเพื่อจัดสร้างระบบการตรวจควบคุมเรือในเมืองท่าในภูมิภาค เอเชีย-แปซิฟิค อย่างมีประสิทธิภาพและเกิดความสอดคล้องกันของกระบวนการตรวจควบคุมเรือในเมืองท่าในภูมิภาคนี้ อีกทั้งบทบัญญัติของบันทึกความเข้าใจโตเกียวนั้นมุ้งเน้นที่การกำหนดกระบวนการในการตรวจควบคุมเรือในเมืองท่าและกระบวนการในการสร้างความร่วมมือระหว่างสมาชิก ถึงอย่างไรก็บทบัญญัติของบันทึกความเข้าใจโตเกียวนี้ไม่ได้มีผลบังคับทางกฎหมายให้สมาชิกดำเนินการ ด้วยเหตุนี้บันทึกความเข้าใจฉบับนี้ต้องอาศัยฐานทางกฎหมายของการตรวจควบคุมเรือในเมืองท่าจากอนุสัญญาระหว่างประเทศต่างขององค์การทางทะเลระหว่างประเทศ และองค์การแรงงานระหว่างประเทศ ดังนั้นประเทศไทยเป็นประเทศหนึ่งที่เข้าเป็นสมาชิกบันทึกความเข้าใจโตเกียวจึงต้องพิจารณาความพร้อมของประเทศไทยทั้งในด้านกฎหมาย และในด้านการปฏิบัติของเจ้าหน้าที่เพื่อพิจารณาถึงความสอดคล้องกับกฏเกณฑ์ที่ระบุเอาไว้ในบันทึกความเข้าใจโตเกียว ด้วยเหตุนี้วิทยานิพนธ์ฉบับนี้จึงมุ่งศึกษาในเรื่องการตรวจควบคุมเรือในเมืองท่าตามบทบัญญัติของอนุสัญญาระหว่างประเทศ การตรวจควบคุมเรือในเมืองท่าตามบันทึกความเข้าใจโตเกียว และตามกฎหมายไทย รวมถึงการศึกษาวิธีการปฏิบัติของเจ้าหน้าที่ โดยวิเคราะห์ความสอดคล้องหรือไม่สอดคล้องของกฎหมายไทยและวิธีการปฏิบัติของเจ้าหน้าที่ เพื่อให้ได้มาซึ่งแนวทางในการปรับปรุงบทกฎหมายและกระบวนวิธีปฏิบัติของเจ้าหน้าที่ไทยให้ดีขึ้น