Abstract:
หลัก Rebus Sic Stantibus เป็นข้อยกเว้นของหลัก Pacta Sunt Servanda ที่ปรับใช้เพื่อยกเลิก แก้ไข ระงับ หรือปรับเปลี่ยน ความตกลง ที่มีพฤติการณ์เปลี่ยนแปลงไปอย่างมีนัยสำคัญภายหลังจากที่ความตกลงนั้นได้ทำขึ้น โดยคู่สัญญามิอาจคาดหมายได้ล่วงหน้าในขณะที่ทำความตกลงกัน วิทยานิพนธ์ฉบับนี้มุ่งศึกษาการปรับใช้ หลัก Rebus Sic Stantibus ภายใต้กฎหมายระหว่างประเทศ เพื่อพิจารณาว่าสามารถปรับใช้กับกฎหมายจารีตประเพณีระหว่างประเทศได้หรือไม่ เนื่องจากกฎหมายจารีตประเพณีระหว่างประเทศมีลักษณะเป็นความตกลงประเภทหนึ่ง คือความตกลงโดยปริยาย และหากปรับใช้ได้ย่อมสามารถปรับใช้กับกฎหมายระหว่างประเทศในเรื่องการป้องกันตนเองที่มีลักษณะเป็นกฎหมายจารีตประเพณีระหว่างประเทศได้เช่นกัน ทั้งนี้ เพื่อเป็นการปรับหลักเกณฑ์ของการป้องกันตนเองให้สามารถใช้กับการป้องกันตนเองล่วงหน้าได้ เนื่องจากกฎหมายระหว่างประเทศในเรื่องการป้องกันตนเองในปัจจุบันไม่เพียงพอที่จะรับมือกับภัยคุกคามรูปแบบใหม่ เช่น ภัยคุกคามจากตัวกระทำการที่ไม่ใช่รัฐ และอาวุธที่มีอานุภาพทำลายล้างสูง
จากการศึกษาพบว่า หลัก Rebus Sic Stantibus สามารถนำมาปรับใช้กับกฎหมายจารีตประเพณีระหว่างประเทศได้ เพราะว่ากฎหมายจารีตประเพณีระหว่างประเทศมีลักษณะเป็นความตกลงโดยปริยาย และหลัก Rebus Sic Stantibus สามารถปรับใช้ได้กับความตกลงทุกประเภท ดังนั้นเมื่อหลัก Rebus Sic Stantibus สามารถปรับใช้กับกฎหมายจารีตประเพณีระหว่างประเทศได้ ย่อมนำมาปรับใช้กับกฎหมายจารีตประเพณีระหว่างประเทศว่าด้วยการป้องกันตนเองได้เช่นกัน โดยมีลักษณะการปรับใช้เพื่อเปลี่ยนแปลงหลักเกณฑ์ของการป้องกันตนเอง เพื่อเป็นฐานทางกฎหมายของหลักการป้องกันตนเองล่วงหน้า
