การวัดสัดส่วนศีรษะเพื่อการออกแบบหมวกนิรภัยในเด็กก่อนวัยเรียน

Abstract

ปัญหาเรื่องความปลอดภัยในเด็กเล็กในการเดินทางโดยรถจักรยานยนต์ในประเทศไทย ส่วนหนึ่งเกิดจากการไม่สวมหมวกนิรภัย ซึ่งสาเหตุเกิดจากหมวกนิรภัยในท้องตลาดนั้นขนาดและรูปทรงไม่เหมาะสมกับเด็กเล็ก งานวิจัยนี้ได้ทำการศึกษาข้อมูลขนาดสัดส่วนของศีรษะเด็กที่จำเป็นต่อการออกแบบหมวกนิรภัยการวัดสัดส่วนใดที่จำเป็นต่อการออกแบบ และได้เก็บตัวอย่างรูปถ่ายเด็กนักเรียนระดับชั้นอนุบาลปีที่ 1 ถึงชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 เป็นตัวแทนเด็กอายุ 3 ถึง 6 ปี จำนวนทั้งสิ้น 278 คน ซึ่งได้ข้อมูลขนาดสัดส่วนศีรษะจากภาพถ่ายทั้งหมด 15 สัดส่วน เมื่อพิจารณารูปทรงศีรษะเด็กเล็กกับหมวกนิรภัยในท้องตลาดพบว่ามีเด็กเพียง 9% เท่านั้นที่สามารถสวมใส่หมวกนิรภัยได้พอดี 44% เกิดความไม่กระชับทางด้านขมับซ้ายและขวา และ อีก 47% ไม่สามารถสวมใส่หมวกนิรภัยได้เนื่องจากศีรษะมีขนาดเล็กเกินไป ผลจากการศึกษาทำให้ทราบว่ารูปทรงศีรษะเด็กเปลี่ยนแปลงความกว้างขึ้นตามอายุมากกว่าความยาว ดังนั้นการออกแบบหมวกนิรภัยให้ปลอดภัยสำหรับเด็กเล็กนั้นจะต้องทำการปรับปรุงทั้งขนาดซึ่งใหญ่เกินไปและรูปทรงกว้างเกินไปสำหรับศีรษะเด็กเล็ก ซึ่งข้อมูลสัดส่วนศีรษะซึ่งใช้สำหรับออกแบบหมวกนิรภัยนั้นสามารถพยากรณ์ได้จากสมการถดถอยเชิงเส้นโดยใช้ข้อมูลพื้นฐานคือน้ำหนัก,ส่วนสูง, อายุ และ เส้นรอบศีรษะ ทำนายร่วมกับสัดส่วนหลักของศีรษะคือ ความยาวศีรษะ และ ความกว้างศีรษะ เป็นตัวแปรต้น เปรียบเทียบกับการใช้เพียงข้อมูลพื้นฐานเป็นตัวแปรต้นในการทำนาย ผลปรากฏว่าการใช้ข้อมูลพื้นฐานในการทำนายมีสัมประสิทธิ์การตัดสินใจ น้อยกว่าการทำนายด้วยข้อมูลพื้นฐานร่วมกับสัดส่วนหลักของศีรษะเพียงเล็กน้อย ดังนั้นเพื่อความสะดวกในการใช้งานข้อมูลการใช้เพียงข้อมูลพื้นฐานในการทำนายสามารถทำได้โดยผู้ใช้งานควรจะพิจารณาสัมประสิทธิ์การตัดสินใจ และค่าความคลาดเคลื่อนจากการทำนายข้อมูลที่ต้องการนำไปประยุกต์ใช้