Abstract:
ศึกษาแรงจูงใจและปัจจัยทางสังคมและวัฒนธรรม ที่มีผลต่อการกระทำรุนแรงต่อบุตรของบิดามารดาในเขตกรุงเทพมหานคร โดยการศึกษาจากกลุ่มประชากร จำนวน 8 ราย ซึ่งเป็นบิดาหรือมารดาที่ได้กระทำรุนแรงต่อบุตร อันเป็นความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา ภาค 2 ความผิดเกี่ยวกับชีวิตและร่างกาย ถูกดำเนินคดีและถูกคุมขังอยู่ในเรือนจำในเขตกรุงเทพมหานคร โดยให้การรับสารภาพตลอดข้อกล่าวหา เป็นครอบครัวที่มีรายได้สุทธิต่ำกว่า 15,000 บาทต่อเดือน และมีบุตรตั้งแต่ 2 คนขึ้นไป โดยบุตรที่ถูกทำร้ายนั้นจะต้องเป็นบุตรที่สืบสายโลหิตเท่านั้น วิธีการศึกษาครั้งนี้ได้ใช้การศึกษาค้นคว้าจากเอกสารที่เกี่ยวข้อง และการศึกษาจากการวิจัยสนามทางมานุษยวิทยา โดยใช้เทคนิควิจัยสัมภาษณ์ผู้ให้ข่าวสำคัญ และการวิเคราะห์ข้อมูลโดยนำข้อมูลที่ได้มาทำ Content Analysis เพื่อแยกกลุ่มตัวแปร ประมวลชื่อค้นพบเป็นหมวดหมู่ และนำเสนอในลักษณะการพรรณาความ (Thick Description) ผลการศึกษาได้ข้อสรุปดังนี้(1) ผู้กระทำรุนแรงส่วนใหญ่เป็นผู้ที่ว่างงาน หย่าร้างกันและมีขนาดครอบครัวเล็ก (2) ผู้กระทำรุนแรงส่วนใหญ่ดื่มสุรา และเล่นการพนันเป็นส่วนน้อย ส่วนปัญหาด้านอื่นๆ เช่น การใช้ยาเสพติด การสำส่อนทางเพศ พบว่าไม่มีส่วนส่งเสริมการกระทำรุนแรงต่อบุตรแต่อย่างใด (3) ผู้กระทำรุนแรงต่อบุตรส่วนใหญ่ ไม่เคยมีประสบการณ์ในวัยเด็ก ที่เคยถูกบุคคลในครอบครัวทำร้ายมาก่อน และไม่มีอคติต่อเพศของบุตร (4) ผู้กระทำรุนแรงส่วนใหญ่ มีความเชื่อในอำนาจของบิดามารดาว่า สามารถจะกระทำรุนแรงต่อบุตรได้ และมีส่วนน้อยที่มีความเชื่อเกี่ยวกับระบบการชื่นชมเพศชาย ซึ่งนำไปสู่การกระทำรุนแรงต่อบุตร (5) ผู้กระทำรุนแรงส่วนใหญ่ จะเห็นด้วยกับการทำร้ายบุตรถือว่าเป็นเรื่องปกติธรรมดา
