พระราชบัญญัติป้องกันและปราบปรามการฟอกเงิน พ.ศ. 2542 : ศึกษากรณีอำนาจหน้าที่ของศาลกรณีร้องขอให้ทรัพย์สินตกเป็นของแผ่นดิน

ณัฐธิดา เหล่ารักวงศ์

dc.contributor.advisor	วีระพงษ์ บุญโญภาส	en_US
dc.contributor.author	ณัฐธิดา เหล่ารักวงศ์	en_US
dc.contributor.other	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. คณะนิติศาสตร์	en_US
dc.date.accessioned	2015-06-24T06:45:59Z
dc.date.available	2015-06-24T06:45:59Z
dc.date.issued	2556	en_US
dc.identifier.uri	http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/43964
dc.description	วิทยานิพนธ์ (น.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2556	en_US
dc.description.abstract	การฟอกเงินเป็นอาชญากรรมที่สร้างความเสียหายต่อเศรษฐกิจอย่างมาก โดยมีรูปแบบในการประกอบอาชญากรรมเพื่อให้ได้มาซึ่งทรัพย์สินที่มีมูลค่าสูง อาชญากรมีการพัฒนาการประกอบอาชญากรรมให้ซับซ้อนขึ้นและยากต่อการติดตามมาดำเนินคดี พระราชบัญญัติป้องกันและปราบปรามการฟอกเงิน พ.ศ.2542 จึงเป็นกฎหมายที่มีมาตรการที่ดำเนินการกับตัวบุคคลที่กระทำความผิดในทางอาญา และมีมาตรการที่มุ่งเน้นดำเนินการกับทรัพย์สินที่เกี่ยวข้องกับการกระทำความผิด เพื่อป้องกันและปราบปรามการฟอกเงินและตัดวงจรมิให้นำทรัพย์สินมาเป็นต้นทุนก่ออาชญากรรมขึ้นอีก กฎหมายป้องกันและปราบปรามการฟอกเงินได้มีการแก้ไขเพิ่มเติมบทบัญญัติและมีการเพิ่มเติมความผิดมูลฐานฟอกเงินเพื่อให้ทันต่อการพัฒนาการของอาชญากรและสามารถบรรลุผลตามเจตนารมณ์ของกฎหมาย โดยกฎหมายได้ให้อำนาจหน่วยงานของรัฐให้มีหน้าที่ดำเนินการตามกฎหมายฟอกเงิน หน่วยงานรัฐประกอบไปด้วยสำนักงานป้องกันและปราบปรามการฟอกเงิน อัยการและศาล ร่วมกันประสานงานและดำเนินการตามกฎหมาย อำนาจหน้าที่ของศาลในคดีฟอกเงินทางอาญาศาลจังหวัดมีเขตอำนาจพิจารณาพิพากษาคดี ส่วนคดีแพ่งในการดำเนินการทางศาลกับทรัพย์สินที่เกี่ยวกับการกระทำความผิด ด้วยการมีคำสั่งให้ยึด อายัดทรัพย์สินไว้ชั่วคราว มีคำสั่งให้ทรัพย์สินที่เกี่ยวกับการกระทำความผิดฟอกเงินตกเป็นของแผ่นดิน ศาลแพ่งในกรุงเทพมหานครมีเขตอำนาจในการพิจารณาพิพากษาคดี เนื่องจากกฎหมายฟอกเงินได้มีผลบังคับใช้มาเป็นระยะเวลานานและมีการแก้ไขเพิ่มเติมความผิดมูลฐานฟอกเงิน กฎหมายฟอกเงินที่ให้อำนาจศาลจึงควรแก้ไขให้มีความเหมาะสม และมีความชัดเจนเพียงพอ เพื่อให้ศาลสามารถพิจารณาพิพากษาคดีฟอกเงินให้สอดคล้องกับเจตนารมณ์ของกฎหมายป้องกันและปราบปรามการฟอกเงิน และให้ศาลมีส่วนสำคัญในการลดปัจจัยความเสี่ยงฟอกเงินของประเทศไทยลงได้	en_US
dc.description.abstractalternative	Money laundering is a crime that significantly damages the entire economy. This crime has a pattern, which is to acquire high valued properties. Nowadays, the way the criminals committing the crime has evolved to be more and more complex that it becomes difficult for who to prevent and suppress. Anti- Money Laundering Act A.D. 1999 is a legal measure prescribed against the person guilty of criminal and the act also focuses on the assets related to the offense. The spirit of the laws is to prevent and suppress the process of money laundering, and put an end to the circuit of the crime. Anti- money laundering law has been amended with additional provisions and money laundering predicate offenses in order to keep pace with the development of the criminals and achieve the spirit of the laws. The law empowers the government authorities to response the implementation of the money laundering laws. Such relevant authorities consist of the Anti- Money Laundering Office, the prosecutor and the court: they coordinate and implement the Anti- money laundering law. The common courts all over the country have jurisdiction to adjudicate the criminal suits of money laundering. The civil suits in which the court processes, orders to temporarily freeze or forfeit the assets related to the offense, fall into Bangkok Civil Court’s jurisdiction and adjudication. Anti- money laundering law has come into effect for a long period with a number of amendments of provisions and predicate offences. The judicial power and function of the courts regarding to Anti- money laundering is an important factor in reducing the risk of money laundering in Thailand, therefore the law should be modified from time to time in order to suit the alteration of what and to make the law clear enough for the courts to adjudicate cases in accordance with the spirit of the prevention and suppression of money laundering.	en_US
dc.language.iso	th	en_US
dc.publisher	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	en_US
dc.relation.uri	http://doi.org/10.14457/CU.the.2013.1417
dc.rights	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	en_US
dc.subject	การฟอกเงิน
dc.subject	ศาล
dc.subject	กฎหมาย
dc.subject	Money laundering
dc.subject	Courts
dc.subject	Law
dc.title	พระราชบัญญัติป้องกันและปราบปรามการฟอกเงิน พ.ศ. 2542 : ศึกษากรณีอำนาจหน้าที่ของศาลกรณีร้องขอให้ทรัพย์สินตกเป็นของแผ่นดิน	en_US
dc.title.alternative	ANTI-MONEY LAUNDERING ACT A.D. 1999 : A STUDY OF JUDICIAL POWER AND FUNCTION REGARDING TO THE FORFEITURE OF THE ASSET TO THE STATE	en_US
dc.type	Thesis	en_US
dc.degree.name	นิติศาสตรมหาบัณฑิต	en_US
dc.degree.level	ปริญญาโท	en_US
dc.degree.discipline	นิติศาสตร์	en_US
dc.degree.grantor	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย	en_US
dc.email.advisor	Viraphong.B@chula.ac.th	en_US
dc.identifier.DOI	10.14457/CU.the.2013.1417