Abstract:
วิทยานิพนธ์ฉบับนี้มุ่งศึกษา ขอบเขตสิทธิของผู้เสียภาษีในการวางแผนภาษีเพื่อต้นทุนทางภาษีต่ำที่สุดที่ควรได้รับการรับรองจากรัฐ เนื่องจากในปัจจุบันประมวลรัษฎากรมิได้มีกฎหมายว่าด้วยการกำหนดขอบเขตของสิทธิดังกล่าวไว้อย่างชัดแจ้ง ดังนั้นเมื่อเกิดข้อพิพาทเกี่ยวกับการใช้สิทธิในลักษณะดังกล่าวของผู้เสียภาษี ศาลจะใช้ดุลพินิจส่วนตนประกอบหลักสุจริต และการตีความกฎหมายภาษีอากรเพื่อวินิจฉัยธุรกรรมอันถูกข้อสงสัยว่ารัฐควรยอมรับหรือปฏิเสธธุรกรรมในทางภาษีอากร อันส่งผลกระทบต่อการคำนวณและชำระภาษีอากร อันเป็นเหตุให้ขอบเขตของสิทธิของ ผู้เสียภาษีในการวางแผนภาษีเพื่อต้นทุนทางภาษีต่ำที่สุดมีความไม่ชัดเจนแน่นอน ผู้วิจัยจึงศึกษาหลักการว่าด้วยเนื้อหาทางเศรษฐกิจ (Economic Substance Doctrine) ของประเทศสหรัฐอเมริกา เพื่อเป็นแนวทางการใช้สิทธิของผู้เสียภาษีในการวางแผนภาษีเพื่อต้นทุนทางภาษีต่ำที่สุดที่ควรได้รับการรับรองจากรัฐ
