Abstract:
วิทยานิพนธ์ฉบับนี้ มีวัตถุประสงค์ที่จะศึกษาสภาพปัญหาการนำเข้า-ส่งออกสินค้าละเมิดทรัพย์สินทางปัญญา ณ จุดผ่านแดน และเพื่อให้ทราบถึงสภาพปัญหาการขาดกฎหมาย หลักเกณฑ์วิธีการที่ใช้ ในการกักและปล่อยสินค้าละเมิดทรัพย์สินทางปัญญา ทั้งนี้เพื่อเสนอมาตรการในการกักสินค้าละเมิดทรัพย์สินทางปัญญา ณ จุดผ่านแดน จากการศึกษาทำให้ทราบว่า การที่ประเทศไทยมีอัตราการนำเข้า-ส่งออกสินค้าละเมิดทรัพย์สินทางปัญญาจำนวนมาก เนื่องมาจากมาตรการกักสินค้าละเมิดทรัพย์สินทางปัญญา ณ จุดผ่านแดน อันเป็นมาตรการที่มีขึ้นเพื่อรองรับสิทธิของเจ้าของสิทธิในทรัพย์สินทางปัญญาในการป้องกันและปราบปรามการละเมิดนั้นขาดประสิทธิภาพ กล่าวคือ ขาดหลักกฎหมายและหลักเกณฑ์ในการปฏิบัติที่ชัดเจนอันทำให้เจ้าของสิทธิในทรัพย์สินทางปัญญา หรือเจ้าหน้าที่ศุลกากรไม่สามารถบังคับใช้มาตรการดังกล่าวได้ นอกจากนี้ มาตรการดังกล่าวยังขาดการสนับสนุนจากรัฐ ขาดหน่วยงานที่รับผิดชอบโดยเฉพาะ และขาดบุคลากรที่มีความรู้ความสามารถอันจัดเป็นกลไกสำคัญในการบริหารมาตรการนี้ เพื่อให้มีผลป้องกันและปราบปรามการนำเข้า-ส่งออกสินค้าละเมิดทรัพย์สินทางปัญญาได้อย่างแท้จริง จากการศึกษา TRIPs และกฎหมายของบางประเทศ ประกอบกับความเป็นไปได้ในระบบกฎหมายไทย ผู้วิจัยเสนอว่า ควรมีการเพิ่มเติม ปรับปรุงแก้ไขกฎหมาย และหลักเกณฑ์ในการปฏิบัติที่เกี่ยวข้องกับมาตรการดังกล่าว โดยการบัญญัติมาตรการนี้ไว้ในพระราชบัญญัติเครื่องหมายการค้าและลิขสิทธิ์, แก้ไขกฎหมายศุลกากรในเรื่องการจัดการกับสินค้าละเมิดทรัพย์สินทางปัญญา, การตั้งหน่วยงานพิเศษในกรมศุลกากรเพื่อรับผิดชอบในการบริหารมาตรการ, จัดตั้งคณะกรรมการวินิจฉัยว่าสินค้าที่ถูกกักละเมิดทรัพย์สินทางปัญญาของผู้ขอกักหรือไม่ ตลอดจนการให้ความสำคัญต่อมาตรการนี้จากภาครัฐเพื่อมาตรการนี้จัดได้ถูกใช้ให้มีประสิทธิภาพอย่างแท้จริงต่อไป
