Abstract:
วิทยานิพนธ์ฉบับนี้เป็นการศึกษาการจัดทำกรอบการพิจารณากิจกรรมทางเศรษฐกิจที่มีความเหมาะสมกับพื้นที่ชายแดน โดยการใช้เกณฑ์เชิงปริมาณเพื่อเป็นตัวประเมินศักยภาพของอุตสาหกรรมและพื้นที่ กรอบการพิจารณาได้มีการแบ่งเป็นสี่ขั้น ขั้นแรกคือการประเมินเบื้องต้นเพื่อคัดเลือกหาชนิดอุตสาหกรรมและพื้นที่ที่คาดว่ามีความเหมาะสมจากข้อมูลทุติยภูมิและลงพื้นที่สัมภาษณ์ผู้เชี่ยวชาญในพื้นที่ โดยพิจารณาประเด็นปัจจัยที่สำคัญคือ ปัจจัยการผลิต (วัตถุดิบ ที่ดิน แรงงาน) โครงสร้างพื้นฐานและสาธารณูปโภค (ถนน ทางรถไฟ ท่าเรือและท่าอากาศยาน ไฟฟ้า ประปา โทรคมนาคม) ซึ่งได้พิจารณาแง่มุมด้านระยะทางไปถึงด่านพรมแดนด้วย และได้พิจารณาถึงความสอดคล้องกับธุรกิจที่มีอยู่ในปัจจุบันและแผนงานของจังหวัด ซึ่งจะเป็นการคัดกรองประเภทอุตสาหกรรมและพื้นที่ศึกษาในระดับอำเภอหลังจากนั้นในขั้นที่สองได้ทำการลงพื้นที่เพื่อทำการสัมภาษณ์ผู้เชี่ยวชาญเพื่อให้คะแนนปัจจัยต่างๆ จนกระทั่งได้พื้นที่อำเภอที่มีความน่าสนใจและอุตสาหกรรมที่น่าสนใจเบื้องต้น ต่อจากนั้นจะเป็นขั้นตอนการวิเคราะห์ละเอียด โดยพิจารณาจากประเด็นข้างต้นตามลักษณะของห่วงโซ่อุปทานของแต่ละอุตสาหกรรม ร่วมกับการสำรวจความคิดเห็นของนักธุรกิจและประชาชนในพื้นที่ โดยมีการถ่วงน้ำหนักคะแนนจากความคิดเห็นของผู้เชี่ยวชาญในแต่ละประเภทอุตสาหกรรม ในขั้นตอนสุดท้ายได้ทำการวิเคราะห์ชนิดอุตสาหกรรมในขั้นก่อนหน้าที่มีความซ้ำซ้อนกันให้เหลือพื้นที่ที่มีความพร้อมที่สุดในการจัดตั้ง เพื่อให้ง่ายต่อภาครัฐในการบริหารจัดการพื้นที่ได้ดีอย่างเต็มประสิทธิภาพ โดยมีการนำเสนอตัวอย่างการประยุกต์ใช้ในพื้นที่จังหวัดมุกดาหารและนครพนม เพื่อคัดเลือกอำเภอที่มีศักยภาพและชนิดอุตสาหกรรมที่คาดว่าเหมาะสม ตลอดจนนำเสนอวิธีการผลักดันของภาครัฐและภาคเอกชนอย่างเป็นรูปธรรม
