การดำเนินโรคของเบาหวาน และคุณภาพชีวิต หลังการจำกัดพลังงานในอาหารของเจ้าหน้าที่โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ที่เป็นเบาหวานชนิดที่ 2

Abstract

ที่มา/วัตถุประสงค์ ผลจากการศึกษาต้นแบบแสดงให้เห็นว่า การจำกัดพลังงานในอาหารในคนไข้เบาหวานชนิดที่ 2 โดยการรับประทานอาหารพลังงานต่ำมากเพียงอย่างเดียว สามารถทำให้การทำงานของเบต้าเซลล์กลับสู่สภาวะปกติ คนไข้สามารถหยุดยารักษาโรคเบาหวานได้ การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาถึงประสิทธิภาพในทางคลินิกของการรักษาด้วยวิธีการโภชนะบำบัดโดยการจำกัดพลังงานในอาหาร ในผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 2 ที่เกี่ยวข้องของสมดุลของน้ำตาล การเปลี่ยนแปลงทางเมตาบอลิสมและคุณภาพชีวิต แบบผู้ป่วยนอก ประชากรและวิธีการศึกษา: บุคลากรของโรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ ที่เป็นโรคเบาหวานชนิดที่ 2 จำนวน 19 ราย มีอายุเฉลี่ย 48 ±7 ปี ดัชนีมวลกายเฉลี่ย 28 ± 0.8 กิโลกรัมต่อตารางเมตร มีค่ามัธยฐานของระยะเวลาการเป็นเบาหวานชนิดที่ 2 เป็นเวลา 3 ปี ช่วงก่อนเริ่มการศึกษาจริง 2 สัปดาห์ ผู้เข้าร่วมการศึกษาได้รับการจำกัดพลังงานในอาหาร (600 กิโลแคลอรี่ต่อวัน) เป็นบางวัน ช่วงได้รับการจำกัดพลังงานในอาหารแบบผู้ป่วยนอกต่อเป็นเวลา 8 สัปดาห์ (สัปดาห์ที่ 1-8)และ ช่วงสัปดาห์ที่ 9-12 ผู้เข้าร่วมการศึกษารับประทานอาหารที่มีพลังงานเพิ่มขึ้นจนถึง 1500 กิโลแคลอรี่ต่อวัน เป็นเวลา 4 สัปดาห์ผู้เข้าร่วมการศึกษาได้รับการตรวจเลือดทางชีวเคมีเพื่อประเมินสมดุลของระดับน้ำตาล และเมตาบอลิคอื่นๆ รวมทั้งคุณภาพชีวิต ที่ 4 ,8 และ12 สัปดาห์ ผลการวิจัย : ผู้เข้าร่วมการวิจัยทุกราย สามารถหยุดยาเบาหวานได้ ตั้งแต่ช่วงก่อนเริ่มการศึกษาจริง พบการลดลงของระดับน้ำตาลในเลือดหลังอดอาหารและน้ำตาลเฉลี่ยสะสมในเลือด(HbA1c) หลัง 8 สัปดาห์ของการจำกัดพลังงานในอาหารเทียบกับสัปดาห์ที่ -2 (94±6 vs 183± 17 มิลลิกรัมต่อเดซิลิตร ตามลำดับ, p = <0.001 และ 5.7±0.2 vs 7.5±0.4 %ตามลำดับ, p=0.001) เมื่อสิ้นสุดการศึกษาที่สัปดาห์ที่ 12 พบการลดลงของ ค่าเฉลี่ยของน้ำหนักตัวเทียบกับสัปดาห์ที่ -2 (62.1 ± 2.6 vs 71.6 ± 2.9 กิโลกรัมตามลำดับ, p = <0.001), ดัชนีมวลกาย (24.1 ± 0.7 vs 27.7 ± 0. ± 0.8 กิโลกรัมต่อตารางเมตรตามลำดับ, p <0.001) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ การจำกัดพลังงานในอาหารมีความสัมพันธ์ กับการดีขึ้นของความไวต่ออินซูลินและการหลั่งของอินซูลิน หลัง 8 สัปดาห์ของการจำกัดพลังงานในอาหารเมื่อเทียบกับสัปดาห์ที่ -2 ดังแสดงจาก HOMA 1-IR (1.5 ± 0.2 vs 5.8 ± 0.9ตามลำดับ , p = 0.001) Matsuda Index (6.8 ± 0.9 vs 2.5 ± 0.3 ตามลำดับ, p = 0.012) และ Disposition index (2.3 ± 0.4 vs 0.5 ± 0.1ตามลำดับ, p = 0.001) ภาวะแทรกซ้อนที่พบได้แก่ ภาวะท้องผูกและอาการปวดเมื่อยกล้ามเนื้อ โดยไม่พบภาวะแทรกซ้อนที่รุนแรง และพบการเพิ่มขึ้นของคุณภาพชีวิต แต่ไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ เมื่อสิ้นสุดการศึกษาไม่พบผู้เข้าร่วมการวิจัยต้องเริ่มยารักษาเบาหวานใหม่ สรุปผลการวิจัย อาหารพลังงานต่ำมากสามารถทำให้เกิดการควบคุมของเบาหวานได้ มีการควบคุมของน้ำหนักตัว มีความไวต่ออินซูลินและการหลั่งของอินซูลินที่ดีขึ้น การศึกษานี้แสดงให้เห็นว่าการจำกัดพลังงานในอาหารเป็นทางเลือกที่ดีอีกทางเลือกและน่าสนใจในการดูแลรักษาผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 2