Abstract:
วิทยานิพนธ์เล่มนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาแนวทางกำหนดความผิดทางเพศต่อผู้อยู่ภายใต้อำนาจ ตำแหน่งหน้าที่ หรือความสัมพันธ์พิเศษซึ่งทำให้ผู้กระทำความผิดมีอิทธิพลหรืออำนาจครอบงำเหนือผู้ถูกกระทำในประเทศไทย เพื่อนำมาวิเคราะห์ถึงปัญหาที่เกิดขึ้นในการบังคับใช้กฎหมายเกี่ยวกับการกระทำความผิดทางเพศในลักษณะดังกล่าวแล้วจึงศึกษากฎหมายอาญาของประเทศต่างๆ เพื่อค้นหาแนวทางการกำหนดความผิดที่เหมาะสมกับประมวลกฎหมายอาญาของไทยต่อไป จากการศึกษาพบว่าการกำหนดความผิดทางเพศต่อผู้อยู่ภายใต้อำนาจ ตำแหน่งหน้าที่ หรือความสัมพันธ์พิเศษในประมวลกฎหมายอาญาประเทศไทยยังมีปัญหาเกี่ยวกับมาตรา 285 ซึ่งบัญญัติถึงกรณีบุคคลที่อยู่ภายใต้อำนาจ ตำแหน่งหน้าที่ หรือความสัมพันธ์พิเศษอยู่บ้าง แต่ลักษณะการบัญญัติถ้อยคำนั้นสามารถเอาผิดได้เฉพาะรายกรณีที่กฎหมายบัญญัติ โดยไม่ครอบคลุมถึงการกระทำความผิดทางเพศโดยอาศัยอำนาจ ตำแหน่งหน้าที่ หรือความสัมพันธ์พิเศษในกรณีอื่นๆ เช่น กรณีแพทย์กระทำความผิดทางเพศต่อผู้ป่วย กรณีบิดาเลี้ยงกระทำชำเราลูกเลี้ยง ทั้งที่บุคคลเหล่านี้ต่างก็เป็นบุคคลที่ตกอยู่ใต้อิทธิพลหรืออำนาจครอบงำของผู้กระทำความผิดเช่นเดียวกัน แต่บทบัญญัตินี้ไม่อาจปรับใช้กับบุคคลเหล่านี้ได้ นับเป็นการบัญญัติที่ไม่สอดคล้องกับเจตนารมณ์ของบทบัญญัตินี้ที่ต้องการคุ้มครองกรณีบุคคลอยู่ภายใต้อำนาจหรืออิทธิพล ด้วยเหตุดังกล่าวข้างต้นจึงเสนอแนะให้แก้ไขประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 285 โดยกำหนดถ้อยคำเพิ่มเติมเพื่อให้ครอบคลุมถึงการกระทำความผิดทางเพศที่เกิดขึ้นจากการใช้อำนาจหรืออิทธิพลครอบงำเหนือตัวผู้ถูกกระทำอันเป็นผลทำให้ผู้ถูกกระทำต้องพึ่งพาอาศัยผู้กระทำความผิดในรูปแบบอื่นๆ
