Abstract:
งานวิจัยเรื่องกลวิธีการเดี่ยวปี่คลาริเน็ตบีแฟลตเพลงเชิดนอกของพันโทวิชิตโห้ไทย มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาบริบท สังคีตลักษณ์ และ ลักษณะเฉพาะที่เกี่ยวกับกลวิธีการเดี่ยวปี่คลาริเน็ตบีแฟลตเพลงเชิดนอกของพันโทวิชิต โห้ไทย ซึ่งประกอบไปด้วยจับสามจับในแต่ละจับจะมีรูปแบบจังหวะสองรูปแบบคือจังหวะลอยและจังหวะคงที่ โดยใน จับที่สาม จะมีการบรรเลงในการเป่าเลียนแบบคำพูดคือ “จับตัวให้ติด ตีให้แทบตาย” ผลการวิจัยพบว่าว่าการเดี่ยวปี่คลาริเน็ตบีแฟลตเพลงเชิดนอกของพันโทวิชิต โห้ไทยนั้น ท่านได้ศึกษาจากโน้ตที่บันทึกทางของท่านครูจางวางทั่ว พาทยโกศล โดยอาศัยเค้าโครงมาจากการเดี่ยวปี่เพลงเชิดนอก ซึ่งพันโทวิชิต โห้ไทย ศิลปินแห่งชาติสาขาศิลปะการแสดง (ดนตรีไทย-โยธวาทิต) ได้เพิ่มเติมเม็ดพราย และกลวิธีพิเศษต่างๆ เพื่อเพิ่มความไพเราะของบทเพลงให้มากยิ่งขึ้น จากการวิเคราะห์การใช้กลวิธีพิเศษพบว่ามีทั้งหมด ๕ รูปแบบ คือการสะบัด การเอื้อนเสียงขึ้นลง การพรมนิ้ว การขยี้ การตีนิ้ว และยังมีการเพิ่มระดับช่วงเสียง และความยาวของห้อง ทำให้บทเพลงมีลีลาในการบรรเลงที่ดุดันในรูปแบบทำนองเก็บ และมีลีลาที่ลุ่มลึกในช่วงทำนองของการลอย ในการเพิ่มเติมกลวิธีพิเศษ ระดับเสียง และความยาวของห้องเพลง การเพิ่มเติมดังกล่าวจะเพิ่มเติมในช่วงจังหวะลอยเป็นส่วนใหญ่ ส่วนในจังหวะควบคุมจะบรรเลงตามโน้ตที่บันทึกไว้และพบว่าการบรรเลงจะอยู่ใน สองระดับเสียงคือทางเพียงออล่างและทางเพียงออบน โดยใช้ทางเพียงออล่างมากกว่า จากผลการวิเคราะห์ดังกล่าวแสดงให้เห็นถึงภูมิปัญญาของครูโบราณที่สามารถนำเครื่องดนตรีจากต่างวัฒนธรรมมาบรรเลงในวิถีของตนเองได้อย่างลงตัว และยังแสดงให้เห็นถึงความสามารถของพันโทวิชิต โห้ไทย ที่สามารถถ่ายทอดภูมิปัญญาเหล่านั้นเพื่อให้คงอยู่สืบไป
