Abstract:
งานวิจัยนี้ได้ทำการศึกษาประสิทธิภาพในการลดซีโอดีและสีของน้ำชะขยะจากหลุมฝังกลบของเสียอันตราย โดยใช้สารส้มร่วมกับสารโพลิเมอร์เป็นตัวช่วยในการตกตะกอน และใช้ถ่านกัมมันต์ในการดูดติดผิวเพื่อลดปริมาณซีโอดีและสีของน้ำชะขยะโดยวิธีการเคมีและทางกายภาพตามลำดับ ประสิทธิภาพการตกตะกอนสามารถกำจัดซีโอดีและสีของน้ำชะขยะจากหลุมฝังกลบของเสียอันตรายเท่ากับร้อยละ 52.61 และ 49.10 ตามลำดับ และปริมาณสารส้มที่ใช้เท่ากับ 50 กรัมต่อลิตรที่พีเอชเท่ากับ 6 ถึงแม้ว่าประสิทธิภาพในการลดปริมาณซีโอดีและสีของน้ำชะขยะจากหลุมฝังกลบของเสียอันตรายจะสูง แต่หากเปรียบเทียบกับปริมาณสารส้มที่ใช้และตะกอนที่เกิดขึ้นแล้วนั้นถือว่าเป็นปริมาณที่สูง โดยการลงทุนทั่วไปไม่สามารถทำการดำเนินการได้เนื่องจากต้องเตรียมสารในปริมาณสูง และลักษณะน้ำเสียยังมีลักษณะตะกอนที่ไม่ละลายน้ำจำนวนมากจึงไม่เหมาะแก่การบำบัดด้วยวิธีการตกตะกอนด้วยสารส้ม การดูดติดผิวน้ำชะขยะที่ผ่านการตกตะกอนโดยสารส้มร่วมกับโพลิเมอร์พบว่าประสิทธิภาพการกำจัดซีโอดีและสีของน้ำชะขยะทั้งหมดมีค่าเท่ากับร้อยละ 89.64 และ 97.45 ตามลำดับ โดยใช้ปริมาณถ่านกัมมันต์ 80 กรัมต่อลิตรที่พีเอชเท่ากับ 5 การฟื้นสภาพถ่านกัมมันต์ด้วยวิธีการผ่านสารละลายกรดอะซิติก (CH3COOH) ความเข้มข้นร้อยละ 5 โดยน้ำหนัก เมื่อคำนวณแนวโน้มของจำนวนครั้งที่สามารถทำการฟื้นสภาพได้ พบว่าสามารถนำกลับมาฟื้นสภาพได้ถึง 6 ครั้ง ที่ประสิทธิภาพร้อยละ 60 ค่าใช้จ่ายในการกำจัดซีโอดี และ สีของน้ำชะขยะจากหลุมฝังกลบกากของเสียอันตรายโดยวิธีการทางเคมีและกายภาพ มีค่าใช้จ่ายต่อปริมาณน้ำเสีย 1 ลูกบาศก์เมตรเท่ากับ 2,755 บาท
