Abstract:
กรณีการรวมกลุ่มของกลุ่มการค้าเสรีอเมริกาเหนือ หรือ NAFTA มีวัตถุประสงค์หลักในการสร้างบรรยากาศการค้าเสรีระหว่างประเทศภาคีสมาชิกไปพร้อมกับการให้ความสำคัญกับประเด็นเรื่องมาตรฐานแรงงาน จึงได้มีการออกความตกลงข้างเคียงว่าด้วยเรื่องแรงงาน ชื่อว่า ความร่วมมือด้านแรงงานในความตกลงอเมริกาเหนือ (ความตกลง NAALC) ซึ่งมีลักษณะพิเศษที่แตกต่างจากการบังคับใช้อนุสัญญาขององค์การแรงงานระหว่างประเทศ คือ การนำมาตรการลงโทษทางเศรษฐกิจมาบังคับใช้กับประเทศภาคีสมาชิกที่ละเมิดพันธกรณีภายใต้ความตกลง NAALC และเนื่องจาก NAFTA เป็นการรวมกลุ่มทางเศรษฐกิจที่มีประเทศภาคีสมาชิกประกอบด้วยประเทศที่พัฒนาแล้วและประเทศที่กำลังพัฒนา จึงทำให้ NAFTA มีลักษณะการรวมกลุ่มที่ใกล้เคียงกับประชาคมอาเซียนเป็นอย่างยิ่ง ดังนั้น ประชาคมอาเซียนจึงอาจใช้ความ ตกลง NAALC เป็นแนวทางในการออกมาตรการเรื่องแรงงาน เพื่อทำให้เกิดการปฏิบัติตามมาตรฐานแรงงานหลักภายในกลุ่มประเทศภาคีสมาชิกมากขึ้นได้ จากการศึกษาการบังคับใช้ความตกลง NAALC พบว่า ความตกลงฉบับนี้เป็นกรณีที่ก่อให้เกิดการปฏิบัติตามมาตรฐานแรงงานหลักมากขึ้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งทำให้เกิดความร่วมมือระหว่างประเทศภาคีสมาชิกในการแสวงหามาตรการเพื่อป้องกันและแก้ไขปัญหาการละเมิดสิทธิแรงงานอย่างเป็นรูปธรรมมากขึ้น และนำมาสู่ความกดดันต่อประเทศภาคีสมาชิก เพื่อสร้างความเปลี่ยนแปลงนโยบายด้านการคุ้มครองแรงงานและทำให้การบังคับใช้กฎหมายแรงงานภายในประเทศมีประสิทธิภาพมากขึ้น นอกจากนั้นยังส่งผลต่อพฤติกรรมเกี่ยวกับการคุ้มครองแรงงานของผู้ประกอบการภายในประเทศภาคีสมาชิกที่เปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้นอีกด้วย อย่างไรก็ตาม ยังคงมีข้อบกพร่องบางประการที่ทำให้การบังคับใช้ความตกลงฉบับนี้ไม่เต็มประสิทธิภาพเท่าที่ควร ได้แก่ ข้อจำกัดที่เกิดจากตัวบทของความตกลง NAALC และข้อจำกัดที่เกิดจากผู้มีอำนาจบังคับใช้ความตกลง NAALC นั้นเอง