Abstract:
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของการยืนยันคุณค่าในตนเองและอารมณ์ทางบวกต่อเจตนาการลดการบริโภคโซเดียมและพฤติกรรมการลดการบริโภคโซเดียม กลุ่มตัวอย่างเป็นนิสิตระดับปริญญาตรี จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย จำนวน 122 คน ก่อนจะได้รับการจัดกระทำการยืนยันคุณค่าในตนเองหรือไม่ได้ยืนยันคุณค่าในตนเองและได้รับการจัดกระทำอารมณ์ทางบวกหรือไม่ได้รับการจัดกระทำอารมณ์ทางบวก ผู้ร่วมวิจัยตอบแบบสอบถามวัดพฤติกรรมการบริโภคโซเดียม ได้รับการจัดกระทำตามแต่ละเงื่อนไข จากนั้นอ่านบทความโน้มน้าวใจให้ลดการบริโภคโซเดียม ตอบมาตรวัดเจตนาการลดการบริโภคโซเดียม และเขียนรายงานความคิดที่เกิดขึ้นขณะที่อ่านบทความ หลังจากนั้น 2 สัปดาห์ ผู้ร่วมวิจัยตอบแบบสอบถามวัดพฤติกรรมการบริโภคโซเดียมอีกครั้ง สถิติที่ใช้วิเคราะห์ คือ การวิเคราะห์ความแปรปรวนร่วม (Analysis of covariance: ANCOVA) ผลการวิจัย พบว่า 1. ผู้ร่วมวิจัยที่ได้รับการยืนยันคุณค่าในตนเองและได้รับการจัดกระทำอารมณ์ทางบวกมีเจตนาในการลดการบริโภคโซเดียมมากกว่าผู้ร่วมวิจัยที่ได้รับการจัดกระทำอารมณ์ทางบวกเพียงอย่างเดียวอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ 2. ผู้ร่วมวิจัยที่ได้รับการยืนยันคุณค่าในตนเองและได้รับการจัดกระทำอารมณ์ทางบวกและผู้ร่วมวิจัยที่ได้รับการยืนยันคุณค่าในตนเองเพียงอย่างเดียวมีเจตนาในการลดการบริโภคโซเดียมไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ 3. ผู้ร่วมวิจัยที่ได้รับการยืนยันคุณค่าในตนเองและได้รับการจัดกระทำอารมณ์ทางบวกและผู้ร่วมวิจัยที่ได้รับการจัดกระทำอารมณ์ทางบวกเพียงอย่างเดียวมีพฤติกรรมในการบริโภคโซเดียมไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ 4. ผู้ร่วมวิจัยที่ได้รับการยืนยันคุณค่าในตนเองและได้รับการจัดกระทำอารมณ์ทางบวกและผู้ร่วมวิจัยที่ได้รับการยืนยันคุณค่าในตนเองเพียงอย่างเดียวมีพฤติกรรมในการบริโภคโซเดียมไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ
