Abstract:
การทารุณกรรมสัตว์เป็นการกระทำหรือละเว้นการกระทำที่ทำให้สัตว์ได้รับความเจ็บปวดทรมาน พิการ หรือตายโดยไม่มีเหตุอันสมควรและเป็นสิ่งที่สังคมไม่ยอมรับ แต่บางครั้งมนุษย์จำเป็นต้องแสวงหาประโยชน์จากสัตว์หรือฆ่าหรือทำร้ายสัตว์อย่างหลีกเลี่ยงมิได้ เช่น ฆ่าสัตว์เพื่อใช้เป็นอาหารหรือควบคุมโรคระบาด ป้องกันอันตราย ทดลองทางวิทยาศาสตร์ การุณยฆาต เป็นต้น กฎหมายป้องกันการทารุณกรรมสัตว์ของประเทศส่วนใหญ่กำหนดให้การกระทำดังกล่าวไม่เป็นการทารุณกรรมสัตว์ด้วยหลักเกณฑ์ที่สอดคล้องกับแนวคิดว่าด้วยสิทธิสัตว์และแนวคิดว่าด้วยสวัสดิภาพสัตว์ที่สนับสนุนให้มนุษย์ปฏิบัติต่อสัตว์อย่างมีมนุษยธรรม เช่น ไม่สร้างความเจ็บปวดอันไม่จำเป็น กระทำในทางที่สังคมยอมรับได้ พระราชบัญญัติป้องกันการทารุณกรรมและการจัดสวัสดิภาพสัตว์ พ.ศ. 2557 กำหนดให้การกระทำดังกล่าวไม่ถือว่าเป็นการทารุณกรรมสัตว์ในมาตรา 21 แต่มิได้กำหนดหลักเกณฑ์และวิธีการของการกระทำเหล่านั้นที่สอดคล้องกับแนวคิดทั้งสองแนวดังกล่าวไว้ มาตรานี้จึงมีช่องว่างทางกฎหมายให้เกิดการทารุณกรรมสัตว์ได้ วิทยานิพนธ์ฉบับนี้เสนอให้แก้ไขพระราชบัญญัติป้องกันการทารุณกรรมและการจัดสวัสดิภาพสัตว์ พ.ศ. 2557 มาตรา 21 โดยกำหนดหลักเกณฑ์หรือวิธีการของการกระทำที่ไม่ถือว่าเป็นการทารุณกรรมสัตว์ให้ชัดเจนและสอดคล้องกับแนวคิดว่าด้วยสิทธิสัตว์และแนวคิดว่าด้วยสวัสดิภาพสัตว์เพื่อให้ป้องกันการทารุณกรรมสัตว์ได้อย่างมีประสิทธิภาพ
