Abstract:
อาสาสมัครคุมประพฤติเป็นทรัพยากรบุคคลที่สำคัญในการช่วยเหลืองานของกรมคุมประพฤติ โดยการออกสอดส่อง ฟื้นฟู ผู้ที่ถูกคุมประพฤติ เพื่อคืนคนดีสู่สังคม ซึ่งยังไม่มีการศึกษาแรงจูงใจอาสาและบุคลิกภาพของอาสาสมัครคุมประพฤติในประเทศไทย การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาแรงจูงใจอาสา บุคลิกภาพ และความสัมพันธ์ระหว่างแรงจูงใจอาสา บุคลิกภาพ รวมถึงปัจจัยที่เกี่ยวข้องในอาสาสมัครคุมประพฤติ จังหวัดกรุงเทพมหานคร เป็นการศึกษาวิจัยเชิงพรรณนา ณ จุดเวลาใดเวลาหนึ่ง วิธีการศึกษา กลุ่มตัวอย่างคืออาสาสมัครคุมประพฤติ จังหวัดกรุงเทพมหานคร ที่ปฏิบัติงานในปีพ.ศ.2558 จำนวน 266 คน โดยการสุ่มตัวอย่างแบบชั้นภูมิตามสัดส่วน เก็บรวบรวมข้อมูลตั้งแต่เดือนสิงหาคม ถึง เดือนธันวาคม พ.ศ.2558 โดยใช้แบบสอบถามจำนวน 5 ส่วน ประกอบด้วย แบบสอบถามข้อมูลส่วนบุคคลทั่วไป แบบสอบถามด้านการปฏิบัติงาน แบบวัดลักษณะแรงจูงใจอาสา แบบวัดบุคลิกภาพ และแบบวัดความภาคภูมิใจในตนเองของโรเซนเบิร์ก ฉบับปรับปรุง วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณนา การทดสอบค่าที การวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบจำแนกทางเดียว สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ของเพียร์สัน และสถิติถดถอยพหุคูณแบบขั้นตอน ผลการศึกษาพบว่า กลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่มีระดับแรงจูงใจอาสาอยู่ในระดับสูง (ร้อยละ 72.6) โดยกลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่มีแรงจูงใจอาสาด้านการให้คุณค่าสูงที่สุดและแรงจูงใจอาสาด้านหน้าที่การงานต่ำที่สุด และกลุ่มตัวอย่างส่วนใหญ่มีบุคลิกภาพแบบแสดงออก-มั่นคง (ร้อยละ 59.3) ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับระดับแรงจูงใจอาสาอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติได้แก่ เพศ อาชีพ บุคลิกภาพมิติแสดงออก-เก็บตัว ประเภทบุคลิกภาพ และความภาคภูมิใจในตนเอง โดยบุคลิกภาพมิติแสดงออก-เก็บตัว มีความสัมพันธ์เชิงบวกกับระดับแรงจูงใจอาสาอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.01 และปัจจัยที่สามารถทำนายระดับแรงจูงใจอาสาได้คือ บุคลิกภาพมิติแสดงออก-เก็บตัว อาชีพรับจ้าง เพศชาย และความภาคภูมิใจในตนเอง โดยปัจจัยดังกล่าวสามารถร่วมกันทำนายระดับแรงจูงใจอาสาได้ร้อยละ 8.5 ดังนั้น หน่วยงานที่เกี่ยวข้องในงานคุมประพฤติควรส่งเสริมให้ประชาชนที่มีแรงจูงใจอาสา สมัครเข้าเป็นอาสาสมัครคุมประพฤติและช่วยเหลืองานคุมประพฤติในด้านต่างๆ รวมถึงการคัดเลือกและพัฒนาบุคลากรให้มีบุคลิกภาพที่เหมาะสมต่อการหน้าที่อาสาสมัครคุมประพฤติ เพื่อให้เกิดประโยชน์สูงสุดต่อการปฏิบัติงานของกรมคุมประพฤติ
