Abstract:
วิทยานิพนธ์ฉบับนี้มุ่งศึกษาถึงลักษณะและรูปแบบของความผิดเกี่ยวกับคดีเลือกตั้ง และมาตรการพิเศษในการแสวงหาพยานหลักฐานตามอนุสัญญาสหประชาชาติ กฎหมายต่างประเทศและในประเทศที่เกี่ยวข้อง เพื่อนำมาวิเคราะห์เปรียบเทียบค้นหาแนวทางที่เหมาะสมในการนำมาตรการพิเศษในการแสวงหาพยานหลักฐานมาปรับใช้กับความผิดเกี่ยวกับคดีเลือกตั้งในประเทศไทย จากการศึกษาพบว่า มาตรการแสวงหาพยานหลักฐานที่นำมาบังคับใช้ในคดีเลือกตั้งยังมีปัญหาและอุปสรรคในการดำเนินการ เนื่องจากความผิดเกี่ยวกับการเลือกตั้งมีลักษณะพิเศษแตกต่างจากคดีทั่วไป กล่าวคือ มีการพัฒนาการกระทำความผิดเป็นรูปแบบขององค์กรอาชญากรรมที่มีความซับซ้อน ปกปิดการกระทำความผิด ตลอดจนผู้กระทำความผิดส่วนใหญ่มีอำนาจและอิทธิพลทางการเมืองในการชักจูง ข่มขู่ คุกคาม ต่อเจ้าหน้าที่และประชาชนทั่วไป ประกอบกับพยานหลักฐานส่วนใหญ่อยู่ในความครอบครองของผู้กระทำความผิด ทำให้เกิดความยากลำบากต่อการแสวงหาพยานหลักฐานของเจ้าหน้าที่ นอกจากนี้หน่วยงานที่มีหน้าที่รับผิดชอบยังมีลักษณะการดำเนินการที่ไม่เอื้ออำนวยหรือส่งเสริมให้มีการดำเนินการแสวงหาพยานหลักฐานได้อย่างมีประสิทธิภาพด้วย ด้วยเหตุผลดังกล่าวข้างต้น จึงเห็นควรกำหนดให้มีการนำมาตรการพิเศษในการแสวงหาพยานหลักฐานมาใช้บังคับกับความผิดเกี่ยวกับการเลือกตั้งโดยนำมาตรการค้นยานพาหนะ การดักฟัง การสะกดรอยโดยใช้เครื่องมืออิเล็กทรอนิกส์ การปฏิบัติการอำพราง และการจัดส่งภายใต้การควบคุมมาบังคับใช้ พร้อมทั้งแก้ไขสถานะของเจ้าพนักงานสืบสวนสอบสวนเป็นเจ้าพนักงานตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพในการแสวงหาพยานหลักฐานของเจ้าหน้าที่อันจะส่งผลให้การบังคับใช้กฎหมายเกี่ยวกับความผิดเกี่ยวความผิดในคดีเลือกตั้งมีประสิทธิภาพเพิ่มมากขึ้น
