Abstract:
วิทยานิพนธ์ฉบับนี้มีจุดมุ่งหมายที่จะศึกษาอนุสัญญาว่าด้วยการสงวนรักษามรดกวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้ พ.ศ. 2546 โดยศึกษาถึงหลักการในการสงวนรักษามรดกวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้ และวิเคราะห์อุปสรรคของอนุสัญญาฯ จากรายงานผลการดำเนินงานของอนุสัญญาฯ เพื่อนำไปหาแนวทางในการปรับปรุงกฎหมาย และกลไกในการสงวนรักษามรดกวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้ของประเทศไทยในการเข้าเป็นภาคี จากการศึกษาพบว่าอนุสัญญาว่าด้วยการสงวนรักษามรดกวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้ มีมาตรการในการสงวนรักษามรดกวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้ในระดับประเทศให้รัฐภาคีมีหน้าที่ปฏิบัติและการสงวนรักษามรดกวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้ระดับระหว่างประเทศ และยังมีอุปสรรคและข้อท้าทายอยู่ในหลายประเด็น ผู้เขียนเสนอแนะให้ประเทศไทยจึงควรปรับปรุงกฎหมายและกำหนดมาตรการในการสงวนรักษามรดกวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้ให้สอดคล้องกับพันธกรณีของอนุสัญญาฯ และก่อให้เกิดประสิทธิภาพในการเข้าเป็นภาคีของประเทศไทยได้ดียิ่งขึ้น
