Abstract:
การวิจัยมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาประสบการณ์ด้านจิตใจในการฟื้นพลังของเยาวชนที่ไม่กระทำผิดซ้ำ ที่ศาลเยาวชนและครอบครัว จำนวน 7 ราย โดยคัดเลือกแบบเจาะจง มีเกณฑ์การคัดเลือก คือ เป็นเยาวชนที่ไม่กระทำผิดซ้ำเกิน 1 ปีหลังคำตัดสินจากศาลเยาวชนฯ อยู่มาตรการมอบตัวให้บิดามารดา โดยมีเงื่อนไขคุมประพฤติ ซึ่งถูกดำเนินคดีอายุ 15-17 ปี คะแนนเฉลี่ยจากแบบวัดความสามารถในการฟื้นพลัง 2.50 ขึ้นไป ไม่มีอาการทางจิตเวช และยินดีเข้าร่วมการวิจัย การเก็บข้อมูลโดยการสัมภาษณ์รายบุคคล เครื่องมือที่ใช้ แบบวัดความสามารถในการฟื้นพลัง คำถามสัมภาษณ์ บันทึกภาคสนาม เครื่องอัดเสียง การวิเคราะห์ข้อมูลตามแนวการวิจัยเชิงคุณภาพแนวปรากฏการณ์วิทยาเชิงตีความ ผลการวิจัยพบ 4 ประเด็น (1) ภาวะมืดมนช่วงเยาวชนทำผิด เยาวชนมีพฤติกรรม ความคิดที่ไม่เหมาะสม มีมุมมองทางลบ และอยู่ในสภาพแวดล้อมที่นำไปสู่การทำผิด (2) ปัจจัยชักนำให้เยาวชนกลับเข้ามาในเส้นทางแสงสว่าง บุคคลภายนอกช่วยเหลือ เกิดการจุดประกายภายในตน การอยากพัฒนาตนเองต่อเนื่อง (3) จัดการให้ตนเข้ามาเส้นทางแสงสว่าง คิดทบทวน ลงมือทำสิ่งดี อดทนต่อปัญหา (4) ชีวิตที่ดีในเส้นทางแสงสว่าง มีมุมมองทางบวกต่อตนเอง มีสัมพันธภาพที่ดีกับคนรอบข้าง สรุปสิ่งสำคัญที่ทำให้เยาวชนไม่กระทำผิดซ้ำ คือ บุคคลรอบข้างคอยช่วยเหลือ ทำให้เยาวชนเกิดความรู้สึกดีกับชีวิต เยาวชนจึงพัฒนาทักษะให้ชีวิตของตนเองดีขึ้น ดังนั้นผู้ดูแลเยาวชนที่กระทำผิดควรช่วยเหลือเยาวชนโดยการให้ความรักและสอนแนวทางในการดำเนินชีวิตที่ถูกต้อง
