ความสัมพันธ์ระหว่างการรับรู้ความขัดแย้งระหว่างผู้ปกครองกับสุขภาวะทางจิตของนิสิตนักศึกษาโดยมีการริเริ่มพัฒนาความงอกงามแห่งตนเป็นตัวแปรส่งผ่าน

Abstract

งานวิจัยนี้มีจุดประสงค์เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างการรับรู้ความขัดแย้งระหว่างผู้ปกครองกับสุขภาวะทางจิตโดยมีการพัฒนาความงอกงามแห่งตนเป็นตัวแปรส่งผ่านในนิสิตนักศึกษาจำนวน 400 คน โดยมีเพศชาย 165 คนและเพศหญิง 235 คน ผลการวิจัยพบว่าการรับรู้ความขัดแย้งระหว่างผู้ปกครองมีความสัมพันธ์ทางลบกับสุขภาวะทางจิต (r = -.11, p <.05) การรับรู้ความขัดแย้งในผู้ปกครองมีความสัมพันธ์ทางลบกับการพัฒนาความงอกงามแห่งตน (r = -.11, p < .05) และการพัฒนาความงอกงามแห่งตนมีความสัมพันธ์ทางบวกกับสุขภาวะทางจิต (r = .47, p < .001) นอกจากนี้ผลการวิเคราะห์ตัวแปรส่งผ่าน พบว่าการรับรู้ความขัดแย้งระหว่างผู้ปกครองจะไม่ส่งผลโดยตรงต่อสุขภาวะทางจิตในระดับ -1.36 (p = .18) และการรับรู้ความขัดแย้งระหว่างผู้ปกครองส่งผลทางอ้อมผ่านการพัฒนาความงอกงามแห่งตนไปยังสุขภาวะทางจิตอยู่ในระดับ -0.04 (p < .05) เมื่อมีการพัฒนาความงอกงามแห่งตนเป็นตัวแปรส่งผ่านการรับรู้ความขัดแย้งระหว่างผู้ปกครองกับสุขภาวะทางจิต จึงอาจสรุปได้ว่า การพัฒนาความงอกงามแห่งตนมีบทบาทเป็นตัวแปรส่งผ่านสมบูรณ์ของความสัมพันธ์ระหว่างการรับรู้ความขัดแย้งระหว่างผู้ปกครองกับสุขภาวะทางจิตในนิสิตนักศึกษา