Abstract:
วิทยานิพนธ์นี้เป็นการศึกษาแนวทางกฎหมายเกี่ยวกับคุ้มครองผู้บริโภคด้านการโฆษณาบนอินเทอร์เน็ตผ่านทางโปรแกรม Google AdWords เพื่อค้นหาแนวทางแก้ไขปัญหาของการแสดงผลการค้นหาข้อมูลโฆษณาที่ทำให้ผู้บริโภคเกิดความเข้าใจผิด หรือถูกหลอกลวงในสินค้าหรือบริการจากโปรแกรมที่ตนสร้าง อย่างไรก็ตาม โฆษณาเหล่านี้ถูกบรรจุเนื้อหาโดยผู้โฆษณาซึ่งเป็นบุคคลที่สาม และผู้โฆษณาเป็นผู้จ่ายค่าตอบแทนให้แก่ผู้ให้บริการลงโฆษณาสำหรับลิงค์โฆษณาที่ได้จัดทำให้ ด้วยเหตุนี้ ผู้ให้บริการลงโฆษณาควรต้องรับผิดต่อผู้บริโภคหรือไม่ และหากผู้ให้บริการลงโฆษณาได้รับแจ้งเรื่องร้องเรียนเหล่านี้ ผลทางกฎหมายจะเปลี่ยนไปหรือไม่ สำหรับวิธีการศึกษานั้นได้จากการค้นคว้าจากหนังสือ เอกสารทางวิชาการ เอกสารอื่น ตัวบทบัญญัติกฎหมายและคำพิพากษา ทั้งกฎหมายของประเทศไทย กฎหมายของประเทศออสเตรเลีย กฎหมายของประเทศสหรัฐอเมริกาและกฎหมายสหภาพยุโรป จากผลการศึกษาพบว่า มีกฎหมายที่สำคัญ ได้แก่ มาตรา 420 แห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ และพระราชบัญญัติคุ้มครองผู้บริโภค พ.ศ. 2522 อย่างไรก็ตามภายใต้กฎหมายดังกล่าวยังไม่ชัดเจน อีกทั้งพระราชบัญญัติคุ้มครองผู้บริโภค พ.ศ. 2522 ยังไม่มีบทบัญญัติว่าด้วยการคุ้มครองผู้บริโภคด้านการโฆษณาบนอินเทอร์เน็ต ไว้โดยเฉพาะ ซึ่งแตกต่างจากกฎหมายของประเทศออสเตรเลีย กฎหมายของประเทศสหรัฐอเมริกาและกฎหมายสหภาพยุโรป นอกจากนี้การวินิจฉัยปัญหาจึงขึ้นอยู่กับดุลพินิจของศาลและการตีความกฎหมาย ทำให้เกิดความไม่เป็นธรรมในการคุ้มครองผู้บริโภค ดังนั้น การศึกษาวิจัยนี้เสนอแนะว่า ควรมีบทบัญญัติกฎหมายที่ชัดเจนและควรมีกฎหมายว่าด้วยการคุ้มครองผู้บริโภคด้านการโฆษณาบนอินเทอร์เน็ตไว้โดยเฉพาะ เพื่อให้เกิดความเป็นธรรมแก่ผู้บริโภค
