Abstract:
วิทยานิพนธ์ฉบับนีศึ้กษาเกี่ยวกับการจบเรื่องของเรื่องเล่าในวรรณกรรมชุดท์ซุท์ซุมิชู นะงนโมะโนะงะตะริ เพื่อศึกษาการจบเรื่องของเรื่องราวในวรรณกรรมชุดดังกล่าว และเพื่อ ศึกษาผลของการจบเรื่องแต่ละรูปแบบ ผลจากการวิจัยพบว่า เรื่องเล่าในวรรณกรรมชุดท์ซุท์ซุมิชูนะงนโมะโนะงะตะริมี รูปแบบการจบ 2 รูปแบบ ด้วยกัน คือการจบแบบผิดคาด และการจบแบบไม่มีข้อสรุป โดย เรื่องเล่าในกลุ่มการจบแบบผิดคาดนัน้ เป็นเรื่องเล่าที่สร้างความตลกขบขันโดยการเสียดสีตัว ละครในเรื่อง ส่วนการจบแบบไม่มีข้อสรุปยังแบ่งออกเป็น การจบแบบชี้นำให้ผู้อ่านคาดเดา บทสรุปอย่างใดอย่างหนึ่ง และการจบแบบชี้นำให้ผู้อ่านขบคิดถึงบทสรุปที่แตกต่าง หลากหลาย โดยเรื่องเล่าในกลุ่มการจบแบบชี้นำให้ผู้อ่านคาดเดาบทสรุปอย่างใดอย่างหนึ่ง นั้น ผู้เล่าจะจบเรื่องด้วยการชี้นำว่าเรื่องเล่าสามารถจบได้ 2 แบบ โดยในเรื่องจะประกอบด้วย ข้อมูลต่างๆให้ผู้อ่านได้ขบคิดเพื่อคาดเดาบทสรุปของเรื่อง และเรื่องเล่าในกลุ่มการจบแบบ ชี้นำให้ผู้อ่านขบคิดถึงบทสรุปที่แตกต่างหลากหลายนัน้ ผู้เล่าจะจบเรื่องด้วยประโยคคำพูดที่ชี้ให้ผู้อ่านได้ย้อนกลับไปพิจารณาพฤติกรรมของตัวละครในเรื่อง นอกจากนี้แล้วในการศึกษายังทำให้เข้าใจสภาพสังคมสมัยเฮอันที่สะท้อนผ่าน วรรณกรรมชุดท์ซุท์ซุมิชะงนโมะโนะงะตะริ อีกทัง้ ยังเป็นแนวทางในการศึกษาวรรณคดีสมัย เฮอันเรื่องอื่นๆต่อไป
