Abstract:
วิทยานิพนธ์ฉบับนี้มีวัตถุประสงค์ 2 ประการคือ เพื่อ ศึกษาบุคลิก ความคิด ตลอดจนอารมณ์ความรู้สึกของตัวละครมุระซะกิ โนะ อุเอะ ที่ถ่ายทอดจากบทกวีวะกะ ในวรรณกรรมเรื่องเก็นจิโมะโนะงะตะริ และเพื่อศึกษาลักษณะเด่นของบทกวีวะกะของตัวละครมุระซะกิ โนะ อุเอะ จากการศึกษา พบว่าบทกวีวะกะของตัวละครมุระซะกิ โนะ อุเอะ มีความเรียบง่าย ตรงไปตรงมา มีการใช้กลวิธีการประพันธ์ที่หลากหลาย โดยเฉพาะการอ้างอิงบทกวีโบราณ ที่เมื่อเปรียบเทียบกับตัวละครที่มีสายเลือดเดียวกันแล้ว มีการใช้ในบทกวีของมุระซะกิ โนะ อุเอะมากที่สุด แสดงให้เห็นถึงความรอบรู้ นอกจากนี้เมื่อพิจารณาเนื้อหาของบทกวีของมุระซิกิ โนะ อุเอะ ผู้วิจัยสามารถแบ่งออกได้เป็น 5 ช่วงตามช่วงวัยของตัวละคร ได้แก่ ช่วงที่ 1 เป็นวัยเด็ก ก่อนแต่งงานกับเก็นจิ บทกวีจะแสดงให้เห็นถึงความไร้เดียงสาของเด็กสาว ช่วงที่ 2 วัยสาวแรกรุ่น เป็นเรื่องราวความรักในช่วงแรก ที่พลัดพรากจากเก็นจิที่ถูกเนรเทศไปยังซุมะ จนกระทั่งเขากลับมาเมืองหลวงอีกครั้งและรุ่งเรืองสูงสุด มีทั้งความเศร้าโศกที่ต้องพรากจากกัน และ การตัดพ้อน้อยใจ รวมทั้งความแค้นเคืองใจที่เก็นจิปันใจให้หญิงอื่น ช่วงที่ 3 วัยผู้ใหญ่ เป็นช่วงที่คฤหาสน์โระกุโจสร้างเสร็จ และภรรยาของเก็นจิต่างทยอยเข้าไปพักอาศัย เนื้อหาบทกวีมีความหมายดี ช่วงที่ 4 วัยกลางคน เป็นช่วงที่เก็นจิแต่งงานใหม่กับ อนนะ ซัน โนะ มิยะ เนื้อหาแสดงความโศกเศร้า และน้อยใจที่เก็นจิแต่งงานใหม่ และช่วงที่ 5 เข้าสู่วัยชรา ช่วงวาระสุดท้ายของชีวิต เป็นบทกวีอำลาเนื้อหาแสดงความอนิจจัง ดังนั้นบทกวีของตัวละครมุระซะกิ โนะ อุเอะ จึงมีจุดเด่นต่างจากตัวละครตัวอื่นที่สามารถถ่ายทอดเรื่องราวตั้งแต่เด็ก จนกระทั่งวาระสุดท้ายของชีวิต และจากบทกวียังสามารถวิเคราะห์ลักษณะของตัวละคร ซึ่งไม่ได้มีบรรยายไว้ในร้อยแก้วได้ว่า มีความหึงหวง ความเข้มแข็งเด็ดเดี่ยว และความจริงใจ ตรงไปตรงมา
