Abstract:
งานวิจัยนี้ศึกษาคำกล่าวเกี่ยวกับพ่อแม่ลูกที่ปรากฏในบทละครโน ได้แก่ คำกล่าวที่มีความหมายใกล้เคียงหรือเหมือนกับโคะโตะวะสะ สุภาษิต สำนวน คำพังเพย)คำกล่าวที่อ้างอิงจากวรรณกรรมประเภท คัมบุน งานเขียนภาษาจีน)และคำกล่าวที่อ้างอิงจากวรรณกรรมประเภทวะบุน งานเขียนภาษาญี่ปุ่น) บทละครโนที่ศึกษาเป็นเรื่องที่แสดงความสัมพันธ์ระหว่างพ่อแม่กับลูก โดยรวม บทละครทั้งประเภทที่อยู่และไม่อยู่ในรายการแสดงในปัจจุบัน ทั้งเรื่องที่แต่งในสมัยมุโระมะชิ และสมัยต่อมา
การวิจัยได้พบว่าคำกล่าวเกี่ยวกับพ่อแม่ลูกในบทละครโนที่มีความหมายใกล้เคียงหรือเหมือนกับโคะโตะวะสะเกือบทั้งหมดมีแหล่งที่มาจากวรรณกรรมประเภทคัมบุน โดยคำกล่าวที่พบมากที่สุดคือ คำกล่าวที่มีความหมายใกล้เคียงหรือเหมือนกับโคะโตะวะสะที่ว่า “ความสัมพันธ์ของพ่อแม่ลูกดำรงอยู่เพียงชาติเดียว” คำกล่าวที่พบมากรองลงมาคือ คำกล่าวเกี่ยวกับนกต่างๆ ผลการวิเคราะห์ คำกล่าวสองกลุ่มนี้แสดงว่าผู้ประพันธ์บทละครโนเห็นว่าความสัมพันธ์ของพ่อแม่ลูกนั้นแน่นแฟ้นและคงอยู่ต่อไปแม้หลังความตาย ซึ่งตรงข้ามกับโคะโตะวะสะที่ว่า “ความสัมพันธ์ของพ่อแม่ลูกดำรงอยู่เพียงชาติเดียว” นอกจากนี้การวิจัยได้แสดงให้เห็นว่า คำกล่าวเกี่ยวกับพ่อแม่ลูกที่มีความหมายใกล้เคียงหรือเหมือนกับโคะโตะวะสะเป็นประเภทที่มีในบทละครโนมากที่สุด โดยมีมากกว่าคำกล่าวที่อ้างอิงจากวรรณกรรมที่เป็นวะบุนถึงประมาณ 2 เท่า แต่ข้อความอธิบายเพิ่มเติมในหนังสือรวมบทละครโนจะให้ข้อมูลน้อยมาก
ในส่วนที่เกี่ยวกับคำกล่าวที่มีความหมายใกล้เคียงหรือเหมือนกับโคะโตะวะสะ ผลการวิจัยมีความสำคัญใน 3 ประเด็นหลัก ได้แก่
1. งานวิจัยนี้ชี้ให้เห็นความสำคัญของวรรณกรรมประเภทคัมบุนในวรรณคดีญี่ปุ่นเพื่อเรียกร้องให้นักวิชาการหันมาให้ความสนใจกับการศึกษาวรรณกรรมประเภทคัมบุนมากขึ้น
2. งานวิจัยนี้ได้ช่วยชำระต้นฉบับบทละครโนบางเรื่องที่ไม่อยู่ในรายการแสดงในปัจจุบัน
3. งานวิจัยนี้ชี้ให้เห็นความสำคัญของการศึกษาบทละครโนที่ไม่อยู่ในรายการแสดงในปัจจุบันและ ไม่มีหลักฐานแสดงว่าแต่งในสมัยมุโระมะชิ ซึ่งนักวิชาการยังให้ความสนใจศึกษากันน้อยอยู่
