ปัจจัยที่ทำให้เด็กหญิงเป็นโสเภณี : ศึกษากรณีสถานบันเทิงยานรอยัล ซิตี้ อเวนิว กรุงเทพมหานคร

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาและทำความเข้าใจปัจจัยที่ทำให้เด็กหญิงหันไปประกอบอาชีพโสเภณี โดยเน้นศึกษาโสเภณีเด็กที่อายุไม่เกิน 18 ปี ที่มีการค้าบริการทางเพศด้วยตัวเองย่านอาร์ ซี เอ สำหรับระเบียบวิธีวิจัยใช้วิธีการวิจัยทางมานุษยวิทยาและใช้เทคนิควิจัย การสังเกตการณ์อย่างมีส่วนร่วมในสถานบันเทิงยามค่ำคืนย่านถนน อาร์ ซี เอ และการสัมภาษณ์เจาะลึกโสเภณีเด็กหญิง จำนวน 10 ราย เป็นหลัก จากการศึกษาพบว่า กรณีศึกษามากกว่าครึ่งมีอายุมากกว่า 15 ปี และมีการศึกษาสูง ทั้งนี้ปัจจัยที่ทำให้เด็กหญิงเป็นโสเภณีนั้น มีการตั้งสมมุติฐานดังนี้ 1. สภาพทางเศรษฐกิจที่ไม่ดีของครอบครัว มีผลทำให้เป็นโสเภณีเด็ก 2. เด็กที่อยู่ในสภาพครอบครัวที่แตกแยก มีผลทำให้เป็นโสเภณีเด็ก 3. พฤติกรรมของเด็กที่มีเพศสัมพันธ์มาก่อน มีผลทำให้เป็นโสเภณีเด็ก 4. การยึดติดกับวัตถุนิยม มีผลทำให้เป็นโสเภณีเด็ก 5. การคาดหวังจากรายได้ มีผลทำให้เป็นโสเภณีเด็ก ผลวิจัยพบว่า ปัจจัยทั้ง 5 เป็นสาเหตุที่ทำให้เด็กตัดสินใจค้าประเวณี อย่างไรก็ตาม แต่ละคนให้น้ำหนักของแต่ละปัจจัยแตกต่างกัน ขึ้นอยู่กับภูมิหลังและทัศนคติ แต่ส่วนมากให้น้ำหนักกับค่านิยมเชิงวัตถุและการได้มาซึ่งรายได้ที่มากขึ้น ผลวิจัยยังพบว่า ทุกรายเคยมีความสัมพันธ์ทางเพศมาก่อนตัดสินใจค้าประเวณีและมีทัศนคติที่ดีต่อการมีเพศสัมพันธ์ นอกจากนี้ยังพบว่า แหล่งท่องเที่ยวยามค่ำคืนที่อาร์ ซี เอ ที่ประกอบด้วยการดื่มสุรา การใช้สารเสพติดและการมีความเพศสัมพันธ์มีลักษณะที่เชิญชวนให้เด็กค้าบริการทางเพศ