Abstract:
วิทยานิพนธ์ฉบับนี้มีจุดมุ่งหมายที่จะศึกษาบันทึกประสบการณ์ส่วนบุคคลของผู้ป่วยโรคมะเร็ง จำนวน 13 เรื่อง เพื่อวิเคราะห์ให้เห็นถึงคุณค่าในด้านเนื้อหาและกลวิธีการประพันธ์ รวมไปถึงบทบาทต่อผู้ป่วยโรคมะเร็ง จากการศึกษาวิจัย พบว่าบันทึกประสบการณ์ส่วนบุคคลของผู้ป่วยโรคมะเร็งมีเนื้อหาที่เอื้อประโยชน์หลายประการ บันทึกเหล่านี้กล่าวถึงประสบการณ์ส่วนบุคคลที่เกี่ยวข้องกับการป่วยเป็นโรคมะเร็งทุกขั้นตอน เช่น สาเหตุของการเป็นโรค วิธีการรักษาตลอดจนการดูแลปฏิบัติตนภายหลังการรักษา เป็นต้น นอกจากนี้ บันทึกบางเรื่อง ผู้เล่ายังเพิ่มเติมความรู้ที่ค้นคว้ารวบรวมจากแหล่งต่างๆ มานำเสนอไว้ด้วย และยังแสดงทรรศนะและแนวคิดที่น่าสนใจอีกหลายประการ การใช้กลวิธีการประพันธ์ที่หลากหลายในบันทึกผู้ป่วยโรคมะเร็งมีผลในการเพิ่มคุณค่าและความน่าสนใจให้แก่เนื้อหายิ่งขึ้น บันทึกบางเรื่องมีการนำกลวิธีการประพันธ์บันเทิงคดีมาใช้ร่วมด้วย เช่น การสร้างตัวเรื่องให้มีปมปัญหา จุดพลิกผัน และการคลี่คลายเรื่อง การสร้างตัวละครหรือสถานการณ์สมมติ บางเรื่องก็มีการจำลองสถานการณ์มาเล่า ทำให้เรื่องน่าอ่านและชวนติดตาม เป็นต้น ในส่วนของกลวิธีการใช้ภาษา พบว่าบันทึกเหล่านี้มักใช้ภาษาเรียบง่าย ตรงไปตรงมา ส่วนใหญ่ผู้เล่ามักจะใช้ภาษาพูดเหมือนกำลังสนทนากับผู้อ่าน ทำให้ผู้อ่านรู้สึกใกล้ชิดและเป็นกันเองกับผู้เล่า เสมือนได้ฟังเรื่องราวจากผู้เล่าโดยตรง บางเรื่องยังมีการสรรคำและการใช้ความเปรียบในการบรรยายหรืออธิบาย ทำให้ผู้อ่านเข้าใจรายละเอียดของสิ่งที่กล่างถึงอย่างชัดเจนและสมจริง นอกจากนี้ ผู้เล่าส่วนใหญ่ก็มักใช้อารมณ์ขันในการนำเสนอ ทำให้เนื้อหาที่เคร่งเครียดผ่อนคลายลงและไม่น่าเบื่อ กลวิธีการประพันธ์ทั้งหมดนี้จึงมีคุณค่าและสามารถสื่อสารเนื้อหาอย่างมีประสิทธิภาพอย่างแท้จริง รวมทั้งมีส่วนในการประเทืองอารมณ์ได้อีกด้วย บันทึกผู้ป่วยโรคมะเร็งมีบทบาทต่อสังคมอย่างสำคัญ 2 ประการ ได้แก่ บทบาทในการสร้างภาพลักษณ์ใหม่ให้แก่โรคมะเร็งและผู้ป่วยโรคมะเร็ง และบทบาทในการเยียวยาผู้ป่วย ในส่วนแรก บันทึกผู้ป่วยโรคมะเร็งได้นำเสนอภาพลักษณ์ใหม่ เช่น โรคมะเร็งเป็นโรคธรรมดาโรคหนึ่งที่พึงรักษาและต่อสู้ มะเร็งไม่ใช่โรคแต่เป็นระบบเตือนภัยให้แก่ร่างกายคล้ายมิตรสนิท และมะเร็งเป็นโอกาสที่ผลักดันให้คนเราได้พัฒนาคุณค่าของตนให้ดียิ่งขึ้น ส่วนผู้ป่วยโรคมะเร็งนั้นมีภาพลักษณ์ว่าเป็นบุคคลที่กล้าหาญและเข้มแข็ง และมีศักดิ์ศรีในตัวเองอย่างเต็มเปี่ยม ในส่วนบทบาทการเยียวยาผู้ป่วยนั้น บันทึกผู้ป่วยโรคมะเร็งเป็นกลไกหนึ่งที่ผู้เขียนใช้เยียวยาจิตใจของตนเองให้คลายความวิตกกังวลและปลอบประโลมให้เกิดกำลังใจได้เป็นอย่างมาก โดยใช้บันทึกเพื่อระบายความคับข้องใจและสารภาพผิด อีกทั้งการเล่าเรื่องราวเกี่ยวกับการป่วยเป็นมะเร็งในเชิงบวกยังสามารถปลอบประโลมและเยียวยาจิตใจของผู้เล่าเรื่องเหล่านี้ให้คลายความวิตกกังวลและเกิดกำลังใจได้เป็นอย่างมาก ส่วนผู้อ่านที่เป็นผู้ป่วยนั้นก็สามารถเทียบเคียงประสบการณ์ของตนเข้ากับประสบการณ์ของผู้เล่า และได้รับการเยียวยาได้ด้วยกระบวนการในทำนองเดียวกัน นอกจากนี้ ยังมีผลในการเยียวยาผู้อ่านที่เป็นผู้ใกล้ชิดกับผู้ป่วยโรคมะเร็งอีกด้วย ด้วยสาเหตุต่างๆ เหล่านี้บันทึกประสบการณ์ส่วนบุคคลของผู้ป่วยโรคมะเร็งซึ่งเป็นวรรณกรรมร่วมสมัยประเภทหนึ่งจึงมีคุณค่าในการประเทืองปัญญาและอารมณ์ต่อผู้อ่านอย่างกว้างขวาง