Abstract:
ในปัจจุบันพื้นที่ชายฝั่งของประเทศไทยประสบปัญหาการกัดเซาะชายฝั่ง ซึ่งเป็นผลมาจากการกระทำ ซึ่งเป็นผลมาจากการกระทำทางธรรมชาติไม่ว่าจะเป็นกระแสน้ำชายฝั่ง คลื่นลมพายุมรสุมประจำฤดู หรือ การ กระทำของมนุษย์ที่ทำให้เกิดความเสียหายบริเวณชายฝั่ง ซึ่งพื้นที่ศึกษาบริเวณบ้านฝั่งแดงจังหวัด ประจวบคีรีขันธ์มีลักษณะเป็นชายฝั่งหน้าผาของชั้นหินทรายสลับชั้นกรวดมน ในปัจจุบันบริเวณหน้าผาชายฝั่ง พบร่องรอยของการถล่มของชั้นตะกอนพบกองหินที่เกิดจากการถล่มจำนวนมาก การปริแตกที่ผิวของชั้น ตะกอนในแนวดิ่งและร่องรอยการกัดเซาะที่ฐานของหน้าผาจากปัญหาที่เกิดขึ้นนี้ทำให้ผู้วิจัยต้องการศึกษา ลักษณะการกัดเซาะที่เกิดขึ้นเพื่อหารูปแบบความสัมพันธ์ของการกัดเซาะกับลักษณะวิทยาหิน (lithology) และลักษณะการเปลี่ยนแปลงของชายฝั่งในพื้นที่เพื่อให้รู้และเข้าใจถึงปัญหาที่เกิดขึ้น จากการศึกษาจากการออกภาคสนามโดยทำการข้อมูลวิทยาของหินและโครงสร้างทางธรณีวิทยาและ วิเคราะห์การเปลี่ยนแปลงชายฝั่งด้วยเทคนิคซ้อนทับ (Overlay)โดยใช้ข้อมูลภาพถ่ายทางอากาศในช่วงปี พ.ศ. 2509 - 2560 จากการศึกษาสามารถแบ่งลักษณะของธรณีสัณฐานที่เกิดจากการกัดเซาะได้ 6 บริเวณดังนี้ 1).ลักษณะการถล่มของชั้นดิน 2).ลักษณะชายฝั่งที่ถูกควบคุมด้วยโครงสร้างทางธรณีวิทยาแสดงลักษณะเป็นชายฝั่งเว้าแหว่ง 3).ลักษณะที่มีกระบวนการของรอยเลื่อนและกระบวนการแปรสภาพ (Alteration) 4).ลักษณะวิทยาของหินเป็นชั้นที่เป็นพวกตะกอน ละเอียด แสดงลักษณะการกัดเซาะในแนวดิ่งจากน้ำฝน 5).ลักษณะการหล่นของหินที่เกิดจากการกัดเซาะในแนวราบ6).ลักษณะของชั้นศิลาแลง และจากการศึกษาการเปลี่ยนแปลงชายฝั่งชายฝั่งหน้าผาบ้านฝั่งแดงแสดงลักษณะการกัดเซาะอย่างเนื่องโดย พบว่าบริเวณที่มีการกัดเซาะสูงได้แก่บริเวณที่ 2 และ 3 ซึ่งสามารถสรุปได้ว่าปัจจัยที่มีผลอย่างมากต่อการกัด เซาะคือโครงสร้างทางธรณีวิทยาที่ประกอบไปด้วย รอยแตก ระบบรอยแตก และ รอยเลื่อน ซึ่งทำให้เกิด ลักษณะโครงสร้างไม่ต่อเนื่องในเนื้อหินมีผลต่อค่าความทนทานในเนื้อหินซึ่งเป็นปัจจัยสำคัญในการกัดเซาะของ ชายฝั่งหน้าผาบ้านฝั่งแดง จังหวัดประจวบคีรีขันธ์