การเสริมสร้างการกำกับพฤติกรรมของตนเองสำหรับเด็กอนุบาล

พิมพ์จุฑา นิมมาภิรัตน์

dc.contributor.advisor	พรรณระพี สุทธิวรรณ
dc.contributor.author	พิมพ์จุฑา นิมมาภิรัตน์
dc.contributor.other	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. คณะจิตวิทยา
dc.date.accessioned	2017-10-30T04:34:27Z
dc.date.available	2017-10-30T04:34:27Z
dc.date.issued	2559
dc.identifier.uri	http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/55273
dc.description	วิทยานิพนธ์ (ศศ.ม.)--จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2559
dc.description.abstract	งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการเสริมสร้างการกำกับพฤติกรรมตนเองในเด็กอนุบาล กลุ่มตัวอย่างเป็นนักเรียนอนุบาลในกรุงเทพมหานครจำนวน 40 คน แบ่งเป็นกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม โดยใช้วิธีการจับคู่เด็กที่มีคะแนนการกำกับพฤติกรรมตนเองในช่วงก่อนทำกิจกรรมใกล้เคียงกัน แล้วจับสลากแยกเข้ากลุ่มควบคุมและกลุ่มทดลองทีละคู่ (matched-pairs design) โดยกลุ่มทดลองได้รับการกิจกรรมเสริมสร้างการกำกับพฤติกรรมตนเองเป็นเวลา 8 สัปดาห์ ในขณะที่กลุ่มควบคุมได้รับกิจกรรมทั่วไปสำหรับเด็กอนุบาล ประเมินการกำกับพฤติกรรมตนเองโดยใช้แบบประเมินหัว-เท้า-เข่า-ไหล่ ที่ปรับปรุงจากแนวคิดของ Ponitz, 2009 และวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติความแปรปรวน 2 ทางแบบผสม (two-way mixed ANOVA) ผลการวิจัยสรุปได้ว่า กิจกรรมเสริมสร้างการกำกับพฤติกรรมตนเอง ช่วยให้เด็กอนุบาลมีการกำกับพฤติกรรมตนเองได้ดีขึ้นกว่าเดิม โดยพบว่ามีอิทธิพลปฏิสัมพันธ์ระหว่างกลุ่ม (กลุ่มทดลอง/กลุ่มควบคุม) กับช่วงเวลาของการวัด (ก่อนเข้าร่วมกิจกรรม/หลังเข้าร่วมกิจกรรม) ต่อคะแนนการกำกับพฤติกรรมตนเอง อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
dc.description.abstractalternative	The purpose of this study was to examine the enhancement of behavioral self–regulation for preschool children. The subjects were comprised of 40 preschool students in a school in Bangkok. All of them were randomly assigned into experimental group and control group using matched–paired design. The experimental group joined the behavioral self–regulation enhancement activities for 8 weeks while the control group had general activities for preschool children. The Thai version of Head–Toes–Knees–Shoulders, modified from Ponitz, 2009, was the instrument used to assess behavioral self–regulation. The data was analyzed using a two–way mixed ANOVA. The results suggested that behavioral self–regulation enhancement activities can enhance preschool children’s behavioral self–regulation. Results were as follows: There was a significant interaction effect between group (experiment group/control group) and times (before starting activities/after finishing activities) in behavioral self-regulation (p < .05)
dc.language.iso	th
dc.publisher	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
dc.relation.uri	http://doi.org/10.58837/CHULA.THE.2016.289
dc.rights	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
dc.title	การเสริมสร้างการกำกับพฤติกรรมของตนเองสำหรับเด็กอนุบาล
dc.title.alternative	Enhancement of behavioral self - regulation in preschool children
dc.type	Thesis
dc.degree.name	ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต
dc.degree.level	ปริญญาโท
dc.degree.discipline	จิตวิทยา
dc.degree.grantor	จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
dc.email.advisor	Panrapee.S@Chula.ac.th,cpanrapee@yahoo.com
dc.identifier.DOI	10.58837/CHULA.THE.2016.289