Abstract:
วิทยานิพนธ์ฉบับนี้มุ่งศึกษาถึงการตีความขององค์การการค้าโลกต่อกรณีการคุ้มครองศีลธรรมอันดีของประชาชนภายใต้ข้อยกเว้นทั่วไปมาตรา 20 (เอ) ของความตกลงแกตต์ ซึ่งโดยทั่วไปนั้น เมื่อเกิดประเด็นพิพาทตามมาตรา 20 แนวทางการที่ความขององค์การการค้าโลกจะตีความบทเฉพาะของมาตราอย่างยืดหยุ่น และตีความบทนำของมาตรา 20 อย่างเคร่งครัด อันถือเป็นเกณฑ์ในการสร้างสมดุลระหว่างการค้าและการคุ้มครองคุณค่าทางสังคมอื่นๆของรัฐ อย่างไรก็ดี ณ ปัจจุบัน ข้อยกเว้นตามมาตรา 20 (เอ) เรื่องการคุ้มครองศีลธรรมอันดีของประชาชนกลับมีประเด็นขึ้นสู่การพิจารณาขององค์การการค้าโลกเพียง 2 คดีเท่านั้น โดยคดีล่าสุดคือ EC – Seal Products ซึ่งมีข้อพิพาทเกี่ยวกับมาตรการ EU Seal Regime ของสหภาพยุโรปที่ก่อให้เกิดการจำกัดทางการค้าต่อการนำเข้าและวางตลาดของผลิตภัณฑ์จากแมวน้ำโดยสหภาพยุโรปให้เหตุผลในความจำเป็นเพื่อคุ้มครองศีลธรรมอันดีของประชาชน เนื่องจากการล่าแมวน้ำนั้นมีความทารุณโหดร้ายและไร้มนุษยธรรม จึงเป็นที่น่าสังเกตว่า องค์การการค้าโลกจะตีความเรื่องศีลธรรมอันดีของประชาชนและมาตรา 20 (เอ) ที่สหภาพยุโรปยกขึ้นกล่าวอ้างเช่นไร ทั้งนี้จากการศึกษาพบว่า คณะกรรมการวินิจฉัยข้อพิพาทและองค์กรอุทธรณ์วินิจฉัยให้มาตรการ EU – Seal Regime สอดคล้องตามบทเฉพาะมาตรา 20 (เอ) แต่ไม่ตกอยู่ภายใต้ขอบเขตของบทนำมาตราดังกล่าว อันถือเป็นการเน้นย้ำถึงแนวทางการตีความมาตรา 20 ขององค์การการค้าโลกในการตีความบทเฉพาะมาตรา 20 อย่างยืดหยุ่น และตีความบทนำของมาตรา 20 อย่างเคร่งครัดว่า การตีความลักษณะดังกล่าวถือเป็นเกณฑ์ที่องค์การการค้าโลกสร้างขึ้นเพื่อสร้างดุลยภาพระหว่างการค้าเสรีภายใต้องค์การการค้าโลกกับคุณค่าทางสังคมของรัฐสมาชิก โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเรื่องศีลธรรมอันดีของประชาชน
