อิทธิพลของลักษณะนิสัยแบบฟื้นคืนพลัง และสุขภาวะทางจิตวิญญาณที่มีต่อปัญหาด้านจิตใจในบุคคลวัยกลางคน

Abstract

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่าง ลักษณะนิสัยแบบฟื้นคืนพลัง สุขภาวะทางจิตวิญญาณ และปัญหาด้านจิตใจในบุคคลวัยกลางคน กลุ่มตัวอย่างคือ บุคคลวัยกลางคน อายุ 35-59 ปี ที่ทำงานในกรุงเทพและปริมณฑล จำนวน 400 คน อายุเฉลี่ยเท่ากับ 45.13 ± 6.51 ปี เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ มาตรวัดสุขภาวะทางจิตวิญญาณ มาตรวัดลักษณะนิสัยแบบฟื้นคืนพลัง 3) มาตรวัดความเครียด ความวิตกกังวลและ ภาวะซึมเศร้า ฉบับ 21 ข้อ (Dass-21) วิเคราะห์ข้อมูลโดยค่าสถิติสหสัมพันธ์แบบเพียร์สันและ การวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ ผลการวิจัยพบว่า (1) ลักษณะนิสัยแบบฟื้นคืนพลัง มีความสัมพันธ์ทางลบกับความเครียด (r= - .490, p< .01) ความวิตกกังวล (r=-.382, p< .01) และภาวะซึมเศร้า (r= -.583, p< .01) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (2) สุขภาวะทางจิตวิญญาณ มีความสัมพันธ์ทางลบกับความเครียด (r= - .559, p< .01) ความวิตกกังวล(r=-.411, p< .01) และภาวะซึมเศร้า (r= -.624, p< .01) อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (3) ลักษณะนิสัยแบบฟื้นคืนพลัง และสุขภาวะทางจิตวิญญาณ สามารถร่วมกันทำนายปัญหาด้านจิตใจในบุคคลวัยกลางคน (ความเครียด ความวิตกกังวล และภาวะซึมเศร้า) ได้อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ และอธิบายความแปรปรวนของความเครียด ได้ร้อยละ 33.8 (R2 = .338, p < .01) ความวิตกกังวล ได้ร้อยละ 19 (R2 = .190, p < .01) และภาวะซึมเศร้า ได้ร้อยละ 44.1(R2 = .441, p < .01) สุขภาวะทางจิตวิญญาณมีอิทธิพลสูงสุดในการทำนายความเครียด (β =-.418, p<.01) ความวิตกกังวล (β =-.282, p<.01) และภาวะซึมเศร้า (β =-.428, p<.01)ของบุคคลวัยกลางคน และลักษณะนิสัยแบบฟื้นคืนพลังมีอิทธิพลรองลงมาในการทำนายความเครียด (β =-.214, p<.01) ความวิตกกังวล (β =-.195, p<.01) และภาวะซึมเศร้า (β =-.303, p<.01) ของบุคคลวัยกลางคน