Abstract:
ภาพพิมพ์สามมิติ (Hologram) มีลักษณะพิเศษที่สามารถแสดงให้เห็นถึงลักษณะที่เปลี่ยนแปลงไปของสีหรือภาพที่ปรากฏเมื่อเปลี่ยนทิศทางหรือมุมมองที่ดู ซึ่งนอกจากจะสามารถทำหน้าที่ในฐานะกลไกป้องกันการปลอมแปลงสินค้าได้ตามที่ใช้กันในวงการค้าการอุตสาหกรรมกันอย่างแพร่หลายแล้ว ยังสามารถทำหน้าที่ในฐานะเครื่องหมายการค้าได้อีกทางหนึ่งด้วยอันเป็นที่ยอมรับและได้รับความคุ้มครองตามกฎหมายในหลายๆ ประเทศทั่วโลก แต่กฎหมายเครื่องหมายการค้าของประเทศไทย อันได้แก่ พระราชบัญญัติเครื่องหมายการค้า พ.ศ. 2534 มีบทบัญญัติที่ไม่ครอบคลุมเพียงพอต่อการให้ความคุ้มครองภาพสามมิติ (Hologram) ในฐานะเครื่องหมายการค้าแต่อย่างใด เพื่อประโยชน์ในการเสนอแนะแนวทางการให้ความคุ้มครองแก่ภาพสามมิติ (Hologram) ในประเทศไทย ผู้เขียนจึงได้ศึกษารวมรวมบทบัญญัติแห่งกฎหมายและหลักเกณฑ์ต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับการให้ความคุ้มครองแก่เครื่องหมายการค้าภาพสามมิติ (Hologram) ของต่างประเทศ ได้แก่ สาธารณรัฐจีน (ไต้หวัน) ประเทศสหรัฐอเมริกา และประเทศญี่ปุ่น ทั้งในส่วนของรูปแบบการบัญญัติบทนิยามคำว่าเครื่องหมายอันพึงได้รับความคุ้มครองในฐานะเครื่องหมายการค้า การพิจารณาลักษณะบ่งเฉพาะ การพิจารณาลักษณะต้องห้าม และการพิจารณาความเหมือนหรือคล้ายของภาพสามมิติ (Hologram) กับเครื่องหมายการค้าของบุคคลอื่นที่จดทะเบียนแล้ว ตลอดจนหลักเกณฑ์อื่นๆ ที่หน่วยงานรับจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าใช้ประกอบการพิจารณาคำขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าภาพสามมิติ (Hologram) ในฐานะเครื่องหมายการค้าด้วย โดยผู้เขียนได้เสนอให้ปรับปรุงแก้ไขบทบัญญัติตามพระราชบัญญัติเครื่องหมาย พ.ศ. 2534 บางประการเพื่อขยายการให้ความคุ้มครองแก่เครื่องหมายการค้าภาพสามมิติ (Hologram) และนำเสนอหลักเกณฑ์การพิจารณาคำขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าภาพสามมิติ (Hologram) เพื่อให้การพิจารณาเป็นไปโดยสะดวกและมีประสิทธิภาพ นอกจากนี้ ผู้เขียนได้นำเสนอถึงผลกระทบทั้งในเชิงบวกและเชิงลบที่จะเกิดขึ้นแก่ผู้ประกอบธุรกิจ ผู้บริโภค และสังคมโดยรวม อันเนื่องมาจากการให้ความคุ้มครองแก่ภาพสามมิติ (Hologram) ในฐานะเครื่องหมายการในประเทศไทยที่จะเกิดขึ้นแก่ผู้ประกอบธุรกิจ ผู้บริโภค และสังคมโดยรวมด้วย
