Abstract:
พื้นที่ศึกษาของโครงงานวิจัยนี้ อยู่ทางบริเวณตอนใต้ของเขาห้วยครก อำเภอทับสะแก จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ เป็นพื้นที่ที่ได้รับผลกระทบจาก พายุ ซึ่งได้แก่ พายุได้ฝุ่นเกย์ เมื่อปี ค.ศ. 1989 พายุไต้ฝุ่นลินดา เมื่อปี ค.ศ. 1997 เป็นต้น ในปัจจุบันการศึกษาวิจัยที่เกี่ยวกับพายุในเชิงธรณีวิทยาในประเทศไทยยังมีไม่มาก ดังนั้นโครงการวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาลักษณะทางกายภาพของการสะสมตัวของตะกอนที่เกิดจากพายุและวิเคราะห์ลักษณะธรณีสัณฐานวิทยาที่เหมาะสมกับการสะสมตัวของตะกอนจากพายุว่ามีลักษณะเป็นอย่างไร จากการสำรวจภาคสนามพบว่า พื้นที่ที่พบการสะสมตัวของตะกอนพายุเป็นธรณีสัณฐานที่เคยเป็นที่ลุ่มต่ำ (swale) หลังสันทราย (beach ridge) และพื้นที่บางส่วนด้านตะวันตกเป็นเนินทรายลมหอบ (sand dune) ผลจากการขุดหลุมทดสอบและการเจาะสำรวจโดยเครื่องเจาะตะกอนแบบหมุน (hand auger) ตามแนวสำรวจ พบว่า ลักษณะทางตะกอนวิทยาของชั้นตะกอนพายุมีความไม่ต่อเนื่องกับชั้นดินเดิมอย่างชัดเจน (sharp contact) ในบางหลุม พบเศษซากวัตถุเช่น เศษหิน เชือก ปะปนอยู่ในหลายตำแหน่ง การวิเคราะห์ทางสถิติ พบว่าชั้นตะกอนพายุเป็นตะกอนทรายขนาดปานกลางถึงทรายหยาบเป็นหลัก (medium to coarse sand) มีการคัดขนาดดี (well sorted) พบโครงสร้างตะกอนเป็น normal grading เกือบทั้งหมดพบ reverse grading บางตำแหน่ง ผลการวิเคราะห์สภาพธรณีสัณฐาน ประกอบกับลักษณะปรากฏของตะกอนและสมบัติทางกายภาพสรุปได้ว่า ชั้นตะกอนที่พบในบริเวณที่เป็นที่ลุ่มต่ำนี้ เกิดจากพายุ ซึ่งเป็นสภาพธรณีสัณฐานที่เหมาะสมจะเป็นแหล่งสะสมตัวของตะกอนพายุได้เป็นอย่างดี